منطقه ۷ شهرداری شیراز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شهرداری منطقه ۷ شیراز
ساختمان شهرداری مرکزی شیراز
بنیان‌گذاری۱۳۷۹
گونهمردم‌نهاد
ستادشیراز
محدودهٔ فعالیت
منطقه ۷ شیراز
شهردار منطقه ۷ شیراز
قاسم اکبری
وبگاه

منطقه ۷ شهرداری شیراز در هشتم بهمن ۱۳۷۹ تأسیس گردیده‌است با مساحتی حدود ۳۰۰۰ هکتار در حدود ۲۱٪ از کل مساحت شهر شیراز را شامل می‌شود. این منطقه با ۱۶۲٬۰۰۰ تن جمعیت حدود ۱۴٪ از کل جمعیت شیراز را در خود جای داده‌است و تراکم جمعیتی آن ۵۴ تن در هکتار مربع می‌باشد.[۱]

این منطقه به عنوان منطقه پایلوت اجرای طرح شهر دوستدار کودک انتخاب شده‌است.


مکان‌های آموزشی و مدارس[ویرایش]

مکان‌های مذهبی[ویرایش]

مراکز خرید[ویرایش]

فروشگاه های زنجیره ای[ویرایش]

مشخصات[ویرایش]

  • از شمال: ارتفاعات شاه غیب
  • از جنوب: بلوار مدرس و بلوار خلیج فارس
  • از شرق: شهرک مهرگان
  • از غرب: بلوار فرصت شیرازی
  • وسعت منطقه: ۱۷۱۶ هکتار
  • مساحت بافت فرسوده منطقه: ۲۳۹ هکتار
  • تعداد محله :۱۵

محدوده[ویرایش]

این منطقه که یکی از مناطق شرقی شیراز حساب می‌شود از شمال و شمال غرب به محله پودنک ،بزرگراه سرداران و پل غدیر راه دارد. جنوب این منطقه را وزیر آباد و کفترک تشکیل داده‌است و همچنین از غرب به فرودگاه شیراز و از شرق به بلوار رسول اعظم امتداد دارد. حدود تقریبی ۱۶۲٬۰۰۰ تن (۱۴٪ از جمعیت کل شیراز) تراکم جمعیتی نیز ۵۴ تن در هکتار مربع می‌باشد.

وسعت[ویرایش]

با توجه به نقشه طرح تفصیلی شهر شیراز حدود ۳۰۰۰ هکتار مربع شامل ۱۵۰۰ هکتار مربع مساحت محدوده خدماتی به انضمام ۴۰۰ هکتار مربع محدوده الحاقی شامل روستاهای وزیرآباد، قلعه نو، ترکان، شرغان، کفترک، خرچول، اقبال آباد، احمدآباد صغاد و دستخضر و ۶۰۰ هکتار مربع مساحت محدوده استحفاظی ساخته شده از قبل است.

اراضی الحاقی به منطقه هفت شامل ۷ روستای وزیرآباد- قلعه نو- مهرگان – کوشکک – نصرآباد – ترکان و دستخضرکه جمعاً به وسعت ۸۰۰ هکتار می‌باشد. در پی تصویب قانون تعاریف محدوده و حریم شهر مصوب سال ۱۳۸۴ بعضی روستاها از شهر جدا و در سال ۹۰ مجدداً به شهر شیراز ملحق شدند. در این وضعیت تفکیک زمینهای کشاورزی توسط افراد و واگذاری آن برای امر مسکن تحت نظر دهیاری‌ها به شدت رواج گرفت و سیل مهاجرین و افراد با بنیه مالی ضعیف به این مناطق سرازیر شده به نحوی که توسعه ناهمکون این قبیل ساخت و سازها از ارائه خدمات دهیاری پیشی گرفت و مستحدثات بدون بررسی طرح‌های بالادستی و بدون زیرساختهای لازم شهری مطالعات گسترش یافت.[۱]

شهر دوستدار کودک[ویرایش]

شهر دوستدار کودک عنوان طرحیست که ازسال ۱۹۸۰ به بعد درراستای تخصیص حق شهروندی به کودکان و رسیدگی به خواسته‌ها ونیازهای اجتماعی و شهری آنان مورد توجه قرار گرفت. این منطقه به عنوان منطقه پایلوت اجرای طرح شهر دوستدار کودک انتخاب شده‌است.[۲]

جاذبه‌های گردشگری[ویرایش]

  • برم دلک: سرچشمه، تالاب و گردشگاهی طبیعی است در استان فارس. این تالاب در ۱۴ کیلومتری شرق شیراز و در چهار کیلومتری قصر ابونصر قرار گرفتهاست. آب این چشمه از شکاف کوه خارج می ٴ شود و دردامنه کوه، تالابی را تشکیل می‌دهد. اطراف این آبگیر را نیزار فراگرفتهاست. در ٴ بدنه کوه مشرف بر تالاب، سه ٴ تاقچه حجاری شده وجود دارد که قدمت نقوش آن به دوره ساسانی می‌رسد.
  • قصر ابونصر یا تخت مادر سلیمان به صورت بقایای بناها و یک حصار سنگی، دیوارهای آجری، ساختمانهای خشتی و آستانه‌های سنگی فرو افتاده در شرق شیراز بر بالای یک تپه دیده می‌شود.
  • دریاچه مهارلو

بوستان‌ها[ویرایش]

شهرداران[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «شهرداری منطقه هفت شیراز - آشنایی با منطقه». zone7.shiraz.ir. ۲۰۱۶-۱۱-۲۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۱-۲۷.
  2. «دوستدار کودک». شهرداری منطقه هفت شیراز (به عربی). ۲۰۱۶-۱۱-۲۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۱-۲۷.

پیوند به بیرون[ویرایش]