قیسی
قِیسی یا برگه زردآلو نوعی از زردآلو خشک‌شده[۱][۲] است که بسیار شیرین و مطبوع است و در بیشتر نقاط ایران یافت می‌شود. همچنین در برخی مناطق، برگه زردآلوی خشک‌شده که در مواردی حاوی مغز زردآلو نیز باشد را قیسی می‌نامند و به آن «برگه» نیز گفته می‌شود. قیسی یکی از سوغاتی‌های استان آذربایجان شرقی و شاهرود می‌باشد. قطب تولید قیسی درشهرستان مرند در اذربیجان شرقی است و بخش عمده ای از تولید قیسی تولیدی ایران درباغات این شهر به صورت ارگانیک تولید شده و به شهرهای دیگر و بقیه کشورهاصادر می‌شود. قیسی آفتابی که از مرغوبیت بالایی برخوردار است بیشتر در شهرها و مناطق آذربایجان تولید می‌شود. مربای قیسی آفتابی از دسرهای مشهور تبریز است. برای تهیه قیسی پس از آماده‌کردن برگه‌ها، از خشک‌کن، فر و یا قرار دادن در زیر نور آفتاب استفاده می‌شود.
در کتاب‌ها قیسی حاوی مواد مغذی نظیر همچون سایر میوه‌های خشک، قیسی نیز حاوی مواد مغذی نظیر فیبر، ویتامین‌های A و C و پتاسیم و آهن است.[۳]
منابع[ویرایش]
- ↑ آنندراج
- ↑ غیاث اللغات
- ↑ تبیان، موسسه فرهنگی و اطلاع رسانی. «قیسی و خواص بی شمار آن». article.tebyan.net (به Persian). دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۰۷.
 | این یک مقالهٔ خرد تنقلات است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |