عبدالله رحمت شیرازی

عبدالله رحمت شیرازی
زادهٔ	۱۸۵۴ شیراز
درگذشت	۱۹۲۵ شیراز
پیشه	پزشک، ، خوشنویس، آموزگار، شاعر
والدین	محمود حکیم شیرازی
خویشاوندان	وصال شیرازی (پدربزرگ)

میرزا عبدالله بن محمود بن محمد شیرازی با تخلص رحمت (۱۸۵۴ - ۱۹۲۵) پزشک، خوشنویس، شاعر و آموزگار ایرانی بود.

زندگی و پیشه

عبدالله بن محمود بن محمد وصال شیرازی در سال ۱۸۵۴م/ ۱۲۷۰ق در شیراز زاده شد. در چهارسالگی پدرش محمود وصال شیرازی درگذشت و به سرپرستی عموی خود، میرزا احمد وقار به تحصیل ادبیات، ریاضیات و پزشکی پرداخت. سپس به هند مهاجرت نمود و در آنجا به پزشکی پیشه‌ور شد. پس از بازگشت به ایران در زادگاه خود شیراز به آموزش پزشکی و ادبیات اشتغال ورزید. رحمت شیرازی بر هر دو ادبیات فارسی و عربی تسلط داشت و در خوشنویسی، به‌ویژه خط نسخ، هنرمند بود. «شعر کم گفته ولی هرچه گفته بسیار پرنغز و پرمغز است.»
رحمت شیرازی به هنگام حکومت مسعود ظل‌السلطان، به ریاست انجمن حفظ الصحه (بهداری) برگزیده شد و تا ۱۹۲۱م این سمت را برعهده داشت، سپس به ریاست ادارهٔ معارف (فرهنگ) فارس منتقل شد.
رحمت شیرازی در سال ۱۹۲۵م/ ۱۳۴۴ق در زادگاهش درگذشت و در آرامگاه ابوالوفاء به خاک سپرده شد؛ ماده‌تاریخ آن از نظمی تبریزی:

تا رحمت آن سخندان از تنگنای دنیا		در قرب رحمت حق منزل گرفت و مأوی
تاریخ فوت او را جستند نکته‌سنجان		صاحبدلی رقم زد: رحمت به رحمت ما

زندگی شخصی

رحمت شیرازی متأهل بود و دو پسر به نام‌های مصطفی (بهجت) و یوسف (وصال) داشت، همسرش دخترعمویش (دختر وقار شیرازی) بود.

جستارهای وابسته

• فهرست شاعران فارسی‌زبان