گد بک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گد بک
گد بک در سال ۲۰۰۰
نام هنگام تولدگرهارد بک
زادهٔ۳۰ ژوئن ۱۹۲۳
برلین، آلمان
درگذشت۲۴ ژوئن ۲۰۱۲ (۸۸ سال)
برلین، آلمان
شهروندیآلمانی
پیشهمربی، فعال مدنی، نویسنده
سال‌های فعالیت۱۹۴۷–۲۰۱۲
شناخته‌شده برایAn Underground Life: Memoirs of a Gay Jew in Nazi Berlin
شهر زادگاهبرلین، آلمان
شریک(های)
زندگی		Julius Laufer[۱]
(1977–2012; his death)
خانوادهمارگوت بک (خواهر دوقلو)

گرهارد گد بک (به انگلیسی: Gerhard "Gad" Beck)‏ (۳۰ ژوئن ۱۹۲۳–۲۴ ژوئن ۲۰۱۲)[۲] آموزگار، نویسنده، فعال مدنی، عضو مقاومت و بازمانده هولوکاست بود.

زندگی و حرفه[ویرایش]

گرهارد بک[۳] در برلین آلمان همراه با خواهر دو قلویش مارگوت[۴] فرزند «هدویگ» (موسوم به Kretschmar) و «هاینریش بک» به دنیا آمد. پدرش یهودی و مادرش آلمانی اصیل و پروتستان بود که یهودی شده بود.[۵] این خانواده در بخش یهودیان مهاجر شهر زندگی می‌کردند. در سن پنج سالگی او و خانواده اش به منطقه وایسنزه مهاجرت کردند که در آنجا او در مدرسه ابتدایی مشغول به تحصیل شد و از طرف همکلاسی‌هایش هدف آزار یهودستیزی قرار گرفت. در سال ۱۹۳۴ او وارد یک مدرسه یهودی شد ولی بعدها مجبور به ترک مدرسه شده و در یک فروشگاه مشغول به کار شد.[۶]

وی با عقبه ای نیم یهودی (Mischling در ادبیات نازی‌ها) همراه دیگر آلمانی‌ها اخراج نشد و در عوض در برلین ماند. او در اتوبیوگرافی اش می‌گوید که یونیفرم جوانان هیتلر را از یکی از همسایگانش قرض کرده[۷] و در رژه سال ۱۹۴۲، قبل از تبعیدش شرکت کرده‌است. در آنجا وی با معشوقش، منفرد لوین آشنا شده و دستگیر و بازداشت می‌شود.[۸] وی از یکی از فرماندهان درخواست می‌کند که این جوان را برای ساخت و ساز آزاد کنند که با درخواست او موافقت می‌شود. در بیرون از سالن، لوین این درخواست را رد می‌کند و می‌گوید: «گد، من نمی‌توانم با تو بیایم. خانواده ام به من احتیاج دارد و اگر از آنها جدا شوم، هیچ وقت آزاد نخواهم شد»[۹] با این جمله این دو بدون خداحافظی از یکدیگر جدا شدند. «گد به یاد می‌آورد که در آن ثانیه‌ها، که او می‌رفت، بزرگ شده است.» لوین و تمامی اعضاء خانواده اش در آشویتس به قتل رسیدند.[۱۰]

بک به یک گروه زیرزمینی که برای یهودیان فراری از سوئیس بی‌طرف آب و غذا فراهم می‌کردند پیوست. در اوایل سال ۱۹۴۵ یک جاسوس گشتاپو به او و دوستانش خیانت می‌کند. بالاخره او هم به کمپی در برلین منتقل می‌شود.

پس از جنگ جهانی دوم، بک، گروهی تشکیل داد که بازمانده‌های یهودی را به فلسطین امروزی منتقل کنند. او خودش در سال ۱۹۴۷ به فلسطین مهاجرت کرد. در آنجا وی مسئول مرکز آموزش بزرگسالان یهودی در برلین بود.

در سال ۲۰۰۰، بک و تنی چند از بازمانده‌های گی هولوکاست در مستندی به نام پاراگراف ۱۷۵ توسط شرکت اچ‌بی‌او حضور داشتند.[۱۱] همچنین در سال ۲۰۰۰، اتوبیوگرافی سال ۱۹۹۵ بک به نام زندگی زیرزمینی: خاطرات یک همجنسگرای یهودی در برلین نازی منتشر شد که به عنوان یک کتاب موفق در تور آمریکا شرکت کرد.

فیلم مستندی بر اساس زندگی وی ساخته شد اما مورد توجه قرار نگرفت.[۱۲]

مرگ[ویرایش]

بک در ۲۴ ژوئن سال ۲۰۱۲، در خانه سالمندانی در برلین در سن ۸۸ سالگی فوت کرد.[۱۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Broverman, Neal (25 June 2012). "Activist, Leader, and Inspiration, Gad Beck, Dies Just Short of 89". Advocate.com. Retrieved 27 June 2012.
  2. ↑ Weinthal, Benjamin (13 June 2012). "Last gay Jewish Holocaust s... JPost – Jewish World – Jewish News". Jpost.com. Retrieved 25 June 2012.
  3. ↑ Offermanns, E. (2008). Die deutschen Juden und der Spielfilm der NS-Zeit. Lang. p. 89. ISBN 978-3-631-58223-7. Retrieved 12 December 2014.
  4. ↑ Lehmann-Haupt, Christopher (6 December 1999), "Books of the Times; Surviving in Germany, the Wrong Type at the Wrong Time", The New York Times, retrieved 23 October 2009 {{citation}}: More than one of |accessdate= و |access-date= specified (help)More than one of |accessdate= and |access-date= specified (help)
  5. ↑ Beck, G.; Heibert, F.; Brown, A. (2000). An Underground Life: Memoirs of a Gay Jew in Nazi Berlin. University of Wisconsin Press. p. 5. ISBN 978-0-299-16504-8. Retrieved 12 December 2014.
  6. ↑ "Gad Beck". Holocaust Encyclopedia. Washington, D.C.: United States Holocaust Museum. Archived from the original on 6 May 2009. Retrieved 22 October 2009.
  7. ↑ Burnett, Richard. "Remembering Gad Beck". Archived from the original on 8 October 2012. Retrieved 8 October 2012.
  8. ↑ "Gad Beck". 19 July 2012.
  9. ↑ Mink, Eric (9 July 2001). "A Painful Reminder of Nazi's Anti-Gay Terror". Daily News. Retrieved 5 September 2017.[پیوند مرده]
  10. ↑ "Do you remember when". USHMM. Archived from the original on 6 July 2012.
  11. ↑ Rothaus, Steve (16 November 2001). "Gay man still mourns lover killed by Nazis". Miami Herald. Retrieved 23 October 2009.
  12. ↑ Meza, Ed; Jaafar, Ali (9 February 2008). "Eytan Fox, Filme pair for war project". Variety. Retrieved 12 October 2009.
  13. ↑ Last gay Jewish Holocaust survivor dies, by Benjamin Weinthal, Jerusalem Post, 25 June 2012
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=گد_بک&oldid=35981521»