گتو هاوس
گتو هاوس Ghetto house | |
---|---|
ریشههای سبکی | شیکاگو هاوس هیپ هاوس |
ریشههای فرهنگی | اوایل دههٔ ۱۹۹۰، شیکاگو، ایلینوی، ایالات متحده[۱] |
سازهای معمول | سمپلر، ماشین درام، سینثسایزر، سیکوئنسر |
زیرژانرها | |
شیکاگو جوک، فوتوورک |
گتو هاوس (به انگلیسی: Ghetto House)، جی-هاوس یا بوتی هاوس،[۱][۲][۳] زیرسبکی از سبک موسیقی شیکاگو هاوس است که از حدود سال ۱۹۹۲ به عنوان سبکی مجزا شناخته شدهاست.[۱] این سبک شامل قطعاتی است که با صداهای تولید شده بوسیلهٔ ماشینهای درام ۸۰۸ و ۹۰۹ ساخته میشوند[۴] و در برخی مواقع شامل ترانههای صریح جنسی هستند.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Ghetto house». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۷ فروردین ۱۳۹۸.
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ John McDonnell (۳ نوامبر ۲۰۰۸). «Scene and heard: The ghetto house revival». به کوشش The Guardian Music Blog. دریافتشده در ۷ فروردین ۱۳۹۸.
- ↑ Nick Barat (۲۳ ژانویهٔ ۲۰۰۷). «Feature: On the Floor with Chicago's Juke DJs». به کوشش Fader. The Fader, Inc. دریافتشده در ۷ فروردین ۱۳۹۸.
- ↑ James Jimbo (۱۹ فوریهٔ ۲۰۱۷). «G-Love Mixtape Vol.17 featuring LouLou Players». MusicIs4Lovers. دریافتشده در ۷ فروردین ۱۳۹۸.
- ↑ Michelangelo Matos (۳ مهٔ ۲۰۱۲). «How Chicago house got its groove back». Chicago Reader. دریافتشده در ۷ فروردین ۱۳۹۷.