پترونیلا اینفانتس
| پترونیلا اینفانتس | |
|---|---|
.jpg) | |
| زادهٔ | ۲۹ ژوئیهٔ ۱۹۱۱ لاپاز، بولیوی |
| درگذشت | ۱۰ مهٔ ۱۹۹۱ (۷۹ سال) لاپاز، بولیوی |
| دیگر نام‌ها | دونا پتا |
| شهروندی | بولیوی |
| پیشه | آشپز، رهبر سندیکای کارگری |
| جنبش | اتحادیهٔ کارگران آشپز؛ فدراسیون زنان کارگر |
پترونیلا اینفانتس (به اسپانیایی: Petronila Infantes) (زادهٔ ۲۹ ژوئن ۱۹۱۱ - درگذشتهٔ ۸ اکتبر ۱۹۹۱) آنارشیست و عضو اتحادیهٔ کارگری اهل بولیوی بود. او بنیانگذار اتحادیهٔ کارگران زن آشپز بود و جنبش آنارشیستی زنان در بولیوی را رهبری می‌کرد.
اینفانتس در ۲۹ ژوئن ۱۹۱۱ در لاپاز به دنیا آمد و زمانی که بسیار کوچک بود، پدرش درگذشت. پترونیلا آشپزی را از مادرش یاد گرفت و به عنوان آشپز کار می‌کرد.
فعالیت‌های اینفانتس باعث شناخته شدن آشپزی به عنوان یک حرفه و ایجاد روزِ کاری هشت ساعته و ارائهٔ مراقبت رایگان از کودکان برای مادران شاغل شد. این روش و مدل، توسط اتحادیه‌های زنانهٔ دیگر نیز اقتباس شد. در سال ۱۹۴۰، هر دوازده اتحادیهٔ تماماً زنانه در یک اتحادیه ادغام شدند. این ادغام در نتیجهٔ تلاش‌ها و مهارت‌های اینفانتس بود که باعث شد تا این اتحادیه‌ها به فدراسیون کارگران زن تبدیل شوند. او سپس به عنوان رهبر این فدراسیون فعالیتش را ادامه داد. اینفانتس در جامعه‌های کارگری به خصوص در بولیوی به عنوان یکی از پیشگامان و شخصیت‌های کلیدی شناخته می‌شود.
زندگی‌نامه[ویرایش]
اینفانتس در ۲۹ ژوئن ۱۹۱۱ در لاپاز به دنیا آمد[۱] در سن بسیار پایین، خانواده‌اش برای زندگی به اکالیپتوس رفتند[۲] که پدرش برای یک شرکت آمریکایی در آنجا کار می‌کرد، اما او وقتی که پترونیلا خیلی جوان بود درگذشت.[۲]
پترونیلا اینفانتس آشپزی را از مادرش آموخت و در ابتدا به‌عنوان یک فروشندهٔ خیابانی،[۳] و سپس به عنوان یک آشپز حرفه‌ای، مشغول به کار شد.[۴] او در اولین ازدواج خود صاحب یک پسر به نام خوزه انریکه و یک دختر به نام آلیسیا شد.[۱] ازدواج او به صورت مدنی انجام شد و از حضور در کلیسا خودداری کردند، زیرا اینفانتس به اینکه ثروت کلیسا کجا و چگونه توزیع می‌شود مشکوک بود.[۵]
کنش‌گری[ویرایش]
یکی از اعتراضات ضد تبعیض که اینفانتس در آن شرکت داشت حول ممنوعیت سیستم تراموا در سال ۱۹۳۵ برای افرادی با چمدان‌های سنگین یا لباس‌هایی که ممکن است با دیگران تماس داشته باشند، شکل گرفت.[۶] این ممنوعیت پس از شکایت زنان طبقهٔ بالای جامعه مبنی بر پاره‌شدن جوراب‌های ساق بلندشان توسط دامن زنان طبقات پایین جامعه اعمال شد.[۶] زنان طبقهٔ پایین عمدتاً زنان بومی و مستیسو بودند که از دامن‌های سنتی پولرا و کلاه کاسه‌ای استفاده می‌کردند.[۷] بسیاری از زنانی که تحت تأثیر قرار گرفتند و در این اعتراضات شرکت کردند، چولا بودند و بسیاری از آنها به عنوان آشپز کار می‌کردند، و از تبعیض خسته شده بودند و در پاسخ به اعمال تبعیض‌آمیز شرکت‌های تراموا، اتحادیهٔ زنان کارگر آشپز را تشکیل دادند[۶] که اینفانتس یکی از اعضای مؤسس آن بود.[۸][۹] شرکت‌های تراموا به دلیل فشار عمومی مجبور به لغو این ممنوعیت شدند. با این حال، این سیاست عاری از تبعیض نبود و اینفانتس به یاد آورد که چگونه در کنفرانسی در سال ۱۹۲۹، زنان طبقهٔ بالای بولیوی که در آن حضور داشتند به ارائهٔ سخنرانی چولاها اعتراض کردند.[۱۰]
کار اتحادیهٔ کارگران آشپز منجر به شناخته شدن آشپزی به عنوان یک حرفه، یک روز کاری هشت ساعته و ارائهٔ مراقبت رایگان از کودکان برای مادران شاغل شد.[۶] این روش و مدل، توسط اتحادیه‌های زنانهٔ دیگر نیز اقتباس شد.[۱۱]
در سال ۱۹۴۰، هر دوازده اتحادیهٔ تماماً زنانه در یک اتحادیه ادغام شدند.[۹] این ادغام در نتیجهٔ تلاش‌ها و مهارت‌های اینفانتس بود که باعث شد تا این اتحادیه‌ها به فدراسیون کارگران زن تبدیل شوند.[۶] او سپس به عنوان رهبر این فدراسیون فعالیتش را ادامه داد.[۱۲] در طول دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰، اینفانتس به هماهنگی کار فدراسیون ادامه داد.[۱۳] فدراسیون در اوج خود، از بیش از شصت اتحادیه تشکیل شده بود که اینفانتس یکی از چهره‌های کلیدی آن بود.[۱۴]
میراث[ویرایش]
بسیاری از اتحادیه‌های کارگری، مانند فدراسیون ملی کارگران خانگی بولیوی، اینفانتس را به عنوان یکی از پیشگامان خود می‌شناسند.
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Ghetto, Salir Del (2014-12-01). "N&A: La choledad anti-estatal: Fragmentos del feminismo anarquista en Bolivia". N&A. Retrieved 2020-08-03.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "LOS ARTESANOS LIBERTARIOS y la ética del trabajo" (PDF).
- ↑ The Chaco War: environment, ethnicity, and nationalism. Chesterton, Bridget María, 1973-. London. 25 February 2016. ISBN 978-1-4742-4884-6. OCLC 908262455.
{{cite book}}: نگهداری CS1: سایر موارد (link) - ↑ "Our last day of #VisibleWikiWomen 2019: celebrating Petronila Infantes!". Whose Knowledge (به انگلیسی). 7 May 2019. Retrieved 2020-08-03.
- ↑ Stephenson, Marcia (2010). Gender and Modernity in Andean Bolivia. University of Texas. p. 29. ISBN 978-0-292-78698-1.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ ۶٫۳ ۶٫۴ "Our last day of #VisibleWikiWomen 2019: celebrating Petronila Infantes!". Whose Knowledge (به انگلیسی). 7 May 2019. Retrieved 2020-08-03. خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «:3» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ "10 Bolivian Women Who Changed the Course of History". Remezcla (به انگلیسی). 2020-03-24. Retrieved 2020-08-03.
- ↑ "Ampliando nuestro léxico de mujeres luchadoras - Periodista Virtual". 2018-09-15. Archived from the original on 2018-09-15. Retrieved 2020-08-03.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ Andrea Sztychmasjter (2019-07-30). "Petronila Infantes: chola, sindicalista y anarquista". Cuarto Poder (به اسپانیایی). Retrieved 2020-08-03.
- ↑ Stephenson, Marcia (2010). Gender and Modernity in Andean Bolivia. University of Texas Press. p. 23. ISBN 978-0-292-78698-1.
- ↑ Andrea Sztychmasjter (2019-07-30). "Petronila Infantes: chola, sindicalista y anarquista". Cuarto Poder (به اسپانیایی). Retrieved 2020-08-03.
- ↑ Peñaranda D. , Katrina. (2006). Se necesita empleada doméstica de preferencia cholita: representaciones sociales de la trabajadora del hogar asalariada en Sucre. Flores C. , Ximena. , Arandia D. , Alvaro. La Paz: PIEB, Programa de Investigación Estratégica en Bolivia. p. 26. ISBN 99954-32-03-X. OCLC 122329432.
- ↑ The Chaco War: environment, ethnicity, and nationalism. Chesterton, Bridget María, 1973-. London. 25 February 2016. ISBN 978-1-4742-4884-6. OCLC 908262455.
{{cite book}}: نگهداری CS1: سایر موارد (link) - ↑ The Palgrave handbook of anarchism. Levy, Carl, 1951-, Adams, Matthew S. , 1984-. Cham, Switzerland. 22 June 2018. p. 258. ISBN 978-3-319-75620-2. OCLC 1041938082.
{{cite book}}: نگهداری CS1: سایر موارد (link)