هپتاباربیتال
دادههای بالینی | |
---|---|
نامهای دیگر | G-475 |
روش مصرف دارو | Oral[۱] |
کد ATC | |
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
دادههای فارماکوکینتیک | |
زیست فراهمی | 83%[۱] |
متابولیسم | کبد |
نیمهعمر حذف | 6.1-11.2 hours[۱] |
دفع | کلیه[۱] |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
دراگبنک | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEMBL | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
ECHA InfoCard | 100.007.371 |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C13H18N2O3 |
جرم مولی | ۲۵۰٫۲۹۸ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
(صحتسنجی) |
هپتاباربیتال (انگلیسی: Heptabarb) یک داروی آرامبخش و خوابآور از خانواده باربیتوراتها است.[۲][۳]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ Breimer DD, de Boer AG (December 1975). "Pharmacokinetics and relative bioavailability of heptabarbital and heptabarbital sodium after oral administration to man". European Journal of Clinical Pharmacology. 9 (2–3): 169–78. doi:10.1007/bf00614014. PMID 9299. S2CID 32380531.
- ↑ Ganellin CR, Triggle DJ, Macdonald F (1997). Dictionary of pharmacological agents. CRC Press. p. 1003. ISBN 978-0-412-46630-4. Retrieved 26 November 2011.
- ↑ Index nominum 2000: international drug directory. Taylor & Francis US. 2000. p. 513. ISBN 978-3-88763-075-1. Retrieved 26 November 2011.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Heptabarb». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۱ ژانویه ۲۰۲۴.