نویتا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نویتا ( ش. ۳۵۷–۳۶۳) یک رهبر نظامی رومی و از مقامات امپراتوری روم بود. حرفه او ارتباط تنگاتنگی با امپراطور ژولیان دارد. او استاد سواره نظام بود و در سال ۳۶۲ به عنوان کنسول خدمت کرد.

زندگینامه[ویرایش]

نویتا برای اولین بار در مورد نبرد علیه آلامانی‌ها که در سال ۳۵۷ منطقه ریشیه را غارت می کردند، ذکر شده است. رومیان توسط بارباتیو رهبری می شدند و آمیانوس مارسلینوس می نویسد که "نویتا، فرمانده یک لشکر سواره نظام و پس از آن کنسول، حضور داشت و مردانه رفتار کرد." [۱] در سال ۳۶۱ ژولیان نویتا را به رتبه فرمانده سواره نظام ارتقا داد. [۲]

هنگامی که ژولیان تصمیم گرفت در تلاش برای کسب قدرت علیه کنستانسیوس حرکت کند، نویتا یکی از دو ژنرال او بود و دیگری جوینوس بود. بخش عمده‌ای از نیروی ژولیان بین این دو تقسیم شد. وظیفه نویتا این بود که ارتش خود را از طریق ریشیه رهبری کند و سپس از گذرگاه سوچی محافظت کند، در نتیجه از عقب ژولیان در حالی که سزار به سمت قسطنطنیه حرکت می‌کرد محافظت می‌کرد. [۳]

هنگامی که امپراتور ژولیان دادگاهی را در کلسدون برای محاکمه کسانی که در افراط و تفریط دولت قبلی دخیل بودند تشکیل داد، نویتا به عنوان یکی از قضات منصوب شد. [۴] در ژانویه ۳۶۲ او به عنوان کنسول همراه با کلودیوس مامرتینوس منصوب شد. [۵] سال بعد نویتا ژولیان را در لشکرکشی به ایران همراهی کرد . با مرگ امپراتورش، دیگر هیچ اشاره ای به نویتا نمی شود.

یادداشت[ویرایش]

  1. Ammianus Marcellinus, XVII.6.3
  2. Ammianus Marcellinus, XXI.8.1
  3. Polymnia Athanassiadi, Julian, an Intellectual Biography, London: Routledge, 1981/1992, pp. 78, 82
  4. Ammianus Marcellinus, XXII.3.1
  5. Ammianus Marcellinus, XXII.7.1

منابع[ویرایش]

  • جونز AHM، Martindale JR، Morris J. The Prosopography of the Later Roman Empire: Volume I AD 260-395. انتشارات دانشگاه کمبریج: کمبریج، 1971. فلاویوس نویتا