محمد بن مخلد سگزی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
محمد بن مخلد سگزی زاده سیستان و از نخستین شاعران به زبان فارسی بود.
از وی شعری در ستایش یعقوب لیث صفاری به جا ماندهاست:
جز تو نزاد حوّا و آدم نکشت | شیر نهادی به دل و بر مَنِشت | |
معجز پیغمبر مکی تویی | به کنش و به منش و به گُوِشت | |
فخر کند عمار روزی بزرگ | کوهدانم من که یعقوب کشت |
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- تاریخ سیستان، به کوشش به تصحیح محمدتقی بهار.، تهران: معین، ۱۳۸۱، ص. ۲۱۶–۲۱۷