ماندارین مالزیایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ماندارین مالزیایی
马来西亚华语
Mǎláixīyà Huáyǔ
منطقهمالزی
شمار گویشوران
(بدون برآورد دسترسی)
نویسه‌های چینی ساده‌شده
وضعیت رسمی
زبان رسمی در
به هیچ وجه
تنظیم‌شده توسطشورای استانداردسازی زبان چینی در مالزی
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹
گلاتولوگهیچ کدام
زبان‌شناسی79-AAA-bbd-(part)(=colloquial)

ماندارین مالزیایی (به انگلیسی: Malaysian Mandarin) [۱] (چینی ساده: 马来西亚华语; چینی سنتی: 馬來西亞華語; پین‌یین: Mǎláixīyà Huáyǔ) گویشی از گفتگو به چینی ماندارین در مالزی است که توسط قوم چینی در مالزی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

کسانی که از ماندارین مالزیایی برای صحبت کردن بهره می‌برند، به ندرت اصطلاحات ونام‌های محلی را هنگام گفتگو به ماندارین ترجمه می‌کنند. آنها ترجیح می‌دهند اسامی مکانهای مالایی را به صورت لفظی به شکل اصلی مالایی بیان کنند: به عنوان نمونه، حتی با وجود اینکه نام خیابان جالان بوکیت کپونگ به صورت "چینی: 武吉甲洞路" (wǔjí jiǎdòng lù, تحت الفظی "Bukit Kepong Road") در رسانه‌های چاپی محلی چینی نوشته شود، چینی‌های محلی تا حدودی هرگز از عبارت wǔjí jiǎdòng lù در گفتگوی روزانه استفاده نمی‌کنند.

جمعیت‌شناسی[ویرایش]

از سال ۲۰۱۴، ۹۳ درصد از خانوارهای قوم چینی در مالزی از گویش‌های زبان چینی، از جمله ماندارین، برای صحبت کردن استفاده می‌کنند.[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

گویش هایی از چینی ماندارین:

منابع[ویرایش]

  1. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Malaysian Mandarin». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
  2. Saiful Bahri Kamaruddin. "Research Found Malaysian Chinese Do Not Give Due Attention To Bahasa Malaysia Usage بایگانی‌شده در ۱۱ مارس ۲۰۱۵ توسط وب‌کایت" (Archive). National University of Malaysia. 27 May 2014. Retrieved 11 March 2015. "She also found 93% of Malaysian families of Chinese origin speak Mandarin with many different combinations of dialects and currently 53% of the respondents speak Chinese dialects with their parents compared with 42% in 1970."