فیض‌الله انصاری

فیض‌الله انصاری (به تاجیکی: Файзулло Ансорӣ)‏ (۲۰ مارس ۱۹۳۱ - ۱۹۸۰) از نمایشنامه‌نویسان و شاعران تاجیکستان است.

نمایش‌نامه‌های او به فارسی تاجیکی و بیشتر در مورد موضوعات روز بود.

زندگی

فیض‌الله انصاری در روستای نیقنات رایون کلخوزچیان (امروزه در بخش رودکی شهرستان پنجکنت استان سغد) به دنیا آمد. وی تحصیلات ابتدایی خود را (تا کلاس هفتم) در شهر سمرقند و دورهٔ آموزشگاه را در پنجکنت به پایان رساند. او در سال ۱۹۴۷ به استالین‌آباد (دوشنبه) رفت و در آن‌جا تحصیل در مؤسسهٔ آموزش و پرورش (انستیتوت پداگوگی) را در سال ۱۹۵۱ تمام کرد.

وی در این مؤسسه به عنوان شاعری جوان آغاز به سرودن شعر کرد و سروده‌های او در گاهنامه‌ها و روزنامه‌های جمهوری به چاپ رسید. نخستین مجموعهٔ شعرهای او به نام «گلدسته دوستی» در سال ۱۹۵۶ میلادی در استالین‌آباد منتشر شد.

آثار

• گلدسته دوستی (۱۹۵۶)
• ایام ما (مجموعهٔ اُچــِرک‌ها) (۱۹۵۸)
• امتحان (شعرها، ترجمه‌ها و پیس‌ها) (۱۹۶۱)
• تار الهام (لیریکه و درامای منظوم) (۱۹۶۳)
• بوتهٔ گل (۱۹۶۹)
• آیینهٔ دل (شعرها) (۱۹۷۳)
• زینه‌پایه (درامای منظوم عبارت از دو قسم و شش نمایش) (۱۹۷۶)
• تویی برپا نشد (سرود ترانه‌ها، داستان و منظومهٔ صحنوی) (۱۹۷۸)
• ثروت دل (۱۹۸۲)
• کتاب وطن (شعرها و داستان) (۱۹۹۰)
• آتش پنهان دل (۱۹۹۱)
• آفتاب بهار (منتخب آثار) (۲۰۰۶)

منابع

• انصاری، ف.، گلدستهٔ دوستی، استالین‌آباد: نشریات دولتی تاجیکستان، ۱۹۵۶. (پیشگفتار).