فیصل دوم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فیصل دوم
فیصل دوم در بازدید از حرم امام رضا، درکنار جعفر شریف امامی ۱۹ آبان ۱۳۳۶
پادشاه عراق
سلطنت۴ آوریل ۱۹۳۹ – ۱۴ ژوئیه ۱۹۵۸
پایان ولیعهدی۲ ژوئن ۱۹۵۳
پیشینغازی اول
جانشینکودتای ضدسلطنتی عراق
نایب السلطنهشاهزاده عبدالله
نخست‌وزیر
زاده۲ مهٔ ۱۹۳۵
درگذشته۱۴ ژوئیهٔ ۱۹۵۸ (۲۳ سال)
آرامگاه
آرامگاه سلطنتی، اعظمیه
نام کامل
فیصل بن غازی بن فیصل بن حسین بن علی
خاندانسلسله هاشمی
پدرغازی اول
مادرعلیه بنت علی

فیصل دوم (انگلیسی: Faisal II of Iraq؛ ۲ مهٔ ۱۹۳۵ – ۱۴ ژوئیهٔ ۱۹۵۸) آخرین پادشاه عراق بود.

ملک فیصل دارای پیوند نزدیک با محمدرضا شاه پهلوی در ایران بود.

وی در اثر کودتای ضدسلطنتی عراق به رهبری عبدالکریم قاسم از سلطنت خلع و در سن بیست و سه سالگی کشته شد. پیکر وی پس از اعدام مثله و از وزارت دفاع آویخته شد.

در روز کودتا ملک فیصل دوم به گارد سلطنتی دستور داد هیچ مقاومتی نکنند و تسلیم نیروهای کودتا شد. حوالی ساعت ۸ صبح، سروان عبدالستار سباء البوسی، رهبر گروه انقلابی در کاخ ریحاب، در بغداد، به پادشاه، شاهزاده عبدالله، شاهدخت هیام (همسر عبدالله)، پرنسس نفیسه (مادر عبدالله)، پرنسس عبادیه (خاله فیصل) و چند خدمتکار دستور داد به حیاط قصر (پادشاه جوان هنوز به کاخ سلطنتی تازه تکمیل نشده نقل مکان نکرده بود) بروند. وقتی همه به حیاط رسیدند به آنها گفت به سمت دیوار برگردند. سپس همه توسط ناخدا عبد الستار عصاب، تیرباران شدند.

منابع[ویرایش]

  1. "IRAQ – Resurgence In The Shiite World – Part 8 – Jordan & The Hashemite Factors". APS Diplomat Redrawing the Islamic Map. 2005.
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Faisal II of Iraq». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ اکتبر ۲۰۱۴.
  • «Faisal_II_of_Iraq». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۱ اکتبر ۲۰۱۴.

پیوند به بیرون[ویرایش]