فضای ذهنی
فضای ذهنی (انگلیسی: mental space)، در معنی‌شناسی شناختی، اصطلاحی است که با بهره‌گیری از طرح جهان‌های ممکن مطرح شده‌است.
فضای ذهنی[ویرایش]
فضای ذهنی یک سازه نظری است که توسط ژیل فاوکونیر (Gilles Fauconnier) ارائه شده‌است که مطابق با جهان‌های ممکن در معناشناسی شرطی حقیقت است.
تفاوت اصلی بین یک فضای ذهنی و یک جهان ممکن این است که فضای ذهنی شامل یک بازنمایی وفادار از واقعیت نیست، بلکه یک مدل شناختی ایدئال است.
ساختن فضاهای ذهنی و ایجاد نگاشت بین آن فضاهای ذهنی، دو فرایند اصلی در ساخت معنا هستند. این یکی از مؤلفه‌های اساسی در نظریه ترکیبی ژیل فوکونیه و مارک ترنر (Mark Turner) است که نظریه ای در معنی‌شناسی شناختی است.
تجربیات جهان خارج در ذهن[ویرایش]
فضای ذهنی، محیطی است که انسان بر حسب شناخت خود از جهان خارج و تجربیاتش از این جهان، در ذهن خود می‌سازد.
برای درک بهتر مطلب به این جمله توجه کنید: امروز کامبیز چقدر رنگش پریده.
گوینده جمله برای تولید این جمله و انتقال خبری به مخاطب خود، فضای ذهنی ای را با شرایط امروز کامبیز مقایسه می‌کند.
در آن فضای ذهنی، رنگ کامبیز نپریده‌است و همین فضای ذهنی به وی اجازهٔ چنین مقایسه ای را می‌دهد.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ کورش صفوی (۱۳۸۴)، فرهنگ توصیفی معنی‌شناسی، فرهنگ معاصر، ص. ۷۶
- ویکی‌پدیا ی انگلیسی | https://en.wikipedia.org/wiki/Mental_space
