فرا مستند

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فرامستند نوعی مستند انعکاسی است که در آن روایت مدام از داستان به امرِ واقع تغییر می‌کند، مولف دیوار چهارم را به نوعی جسورانه می‌شکند و گاه حضور آگاهانه خود مستندساز و گروهش در فیلمی که درباره ی مستندش ساخته میشود، به چشم میخورد. فیلم فرامستند بطور کلی کلیشه های رایج سینمای مستند متعارف یا سنتی را که در جهت گیری یک جانبه و قاطع در معرفی واقعیت اصرار میورزد، نفی کرده و واقعیت آنرا به چالش کشیده و حتی آنرا هجو مینماید. در حقیقت با این عمل مستندساز  درصدد است به مخاطب بگوید فیلمی را که بر پرده می بینید یک پدیده ی مصنوع و ساختگیست و دنیای پرده ی فیلم یک دنیای واقعی نیست، بلکه ساخته ی مولف است حتی اگر برچسب مستند را به خود گرفته باشد.[۱]

نمونه های فرا مستند[ویرایش]

از نمونه ی اولیه فرامستند میتوان به مستندهای وقایع نگاری یک تابستان(1961) و شکارچیان شیر (1965) از "ژان روش" و از نمونه های خود بیانگر یا همان سلف پرتره [Self _portrait] که در زمره ی فرامستندهای انعکاسی محسوب میشوند میتوان به مستند "مردِ گریزلی" (2015) ساخته ورنر هرتروگ  و "آسیاب بادی" (2009) ساخته ی الکساندر اولچ اشاره کرد.

منابع[ویرایش]

  • Ames, Christopher. Movies About the Movies. p. 15
  • Ames, Christopher. Movies About the Movies. p. 41, 56
  • Stam, Robert. Reflexivity in Film and Literature
  • شکل و گونه شناسی فیلم مستند/ احمد ضابطی جهرمی/تهران-نشر رونق-۱۳۹۳
  • فرافیلم و نسبت «خود» و «دیگری» در سینمای عبّاس کیارستمی (مقاله علمی وزارت علوم)نویسندگان: جلال نصیری هانیس نادر شایگان فر احمد الستی
  • مطالعه کارکرد انتقادی سه اثر در سینمای موج نوی فرانسه و سینمای خودبازتابی ایران دوره 11منیره السادات سادات حسینی؛ علی شیخ مهدی
  1. ناصریراد، محمد (۲۰۲۳-۰۷-۲۴). «فرا فیلم چیست؟». خبر روز. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۷-۲۴.