قاضی فخرالدین دهراجی (قرن ششم هجری) شاعری اهل دهراج از توابع کاشغر بود. خاندان وی در فضل و کمال در خراسان مشهور بودند و او خود نیز از بزرگان عصر خود بود.[۱]
این شعر از اوست:
مهترانی که در جهان هستند | همه از جام بخل سرمستند | |
پای احسان خویش نگشادند | دست امکان ما فروبستند |
این یک مقالهٔ خرد شاعر است. میتوانید با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |