شاهزاده موریکونی

Prince Morikuni 守邦親王
شوگون
In office	June 19, 1308 – ۲۵ سپتامبر ۱۳۳۳
پیشین	شاهزاده هیساآکی
جانشین	شاهزاده موری‌یوشی
Monarch	امپراتور هانازونو امپراتور گودایگو
شیکن	هوجو موروتوکی هوجو مونه‌نوبو هوجو هیروتوکی هوجو موتوتوکی هوجو تاکاتوکی هوجو ساداآکی هوجو موریتوکی
زاده	۱۹ ژوئن ۱۳۰۱ کاماکورا، کاناگاوا، ژاپن
درگذشته	۲۵ سپتامبر ۱۳۳۳ (۳۲ سال) کاماکورا، ژاپن
پدر	شاهزاده هیساآکی
مادر	دختر شاهزاده کوره‌یاسو
امضاء

شاهزاده موریکونی (守邦親王؛ ۱۹ ژوئن ۱۳۰۱ – ۱ ژانویهٔ ۱۳۳۳) نهمین شوگون از شوگون‌سالاری کاماکورا اهل ژاپن بود. وی پسر هشتمین شوگون شاهزاده هیساآکی و نوه امپراتور گو-فوکاکوسا بود.

نهمین شوگون کاماکورا، شاهزاده امپراتوری موریکونی، پسر، شاهزاده امپراتوری هیساآکی بود. در دوران سلطنت شاهزاده موریکونی، شوگون‌سالاری کاماکورا در آستانه فروپاشی بود. با کاهش قدرت خاندان هوجو در شوگون‌سالاری کاماکورا، «گوکه‌نین» (گروهی از سامورایی‌ها که در ازای تضمین مالکیت قلمرو خود به شوگون‌سالاری وفاداری می‌کردند) شروع به کسب قدرت کردند. دو جناح نیز در دربار امپراتوری در پایتخت به شدت با یکدیگر رقابت می‌کردند. نیرویی به نام «آکوتو» در حومه شهر ظاهر می‌شود و ژاپن در آشفتگی بزرگی بود. شاهزاده موریکونی که در این شرایط تبدیل به شوگون شد تقریباً هیچ دستاورد تاریخی از خود به جای نگذاشت. تنها گزارش باقی مانده این است که در سال ۱۳۳۳، در روز سقوط شوگون‌سالاری کاماکورا، از سمت خود به عنوان شوگون استعفا داد، راهب بودایی شد و سه ماه بعد درگذشت.

همه شوگون‌های شوگون‌سالاری کاماکورا، از جمله نسل اول، میناموتو نو یوریتومو، توسط خاندان هوجو به سمت‌های خود منصوب شدند. خاندان هوجو خودش تبدیل به یک شوگون نشد، بلکه در عوض یک شوگون به عنوان حاکم دست‌نشانده منصوب کرد و همچنان به عنوان یک شیکن (مقام که به شوگون کمک می‌کرد) قدرت سیاسی واقعی داشت.

در میان خاندان هوجو، قدرتمندترین آنها خانواده ای به نام توکوسو بود که سلطنت آنها ارثی بود. در سال ۱۳۰۱ (شوآن ۳)، نهمین شیکن توکوسو، هوجو ساداتوکی، سمت شیکن را به پسر عموی خود، هوجو موروتوکی سپرد. با این حال، حتی پس از آن، هوجو ساداتوکی همچنان از قدرت توکوسو برای تأثیرگذاری بر سیاست استفاده می‌کرد.

هوجو موروتوکی در سال ۱۳۱۱ درگذشت. در این زمان، هوجو ساداتوکی یک پسر قانونی به نام هوجو تاکاتوکی داشت. با این حال، هوجو تاکاتوکی تنها ۷ سال سن داشت؛ بنابراین هوجو مونه‌نوبو از خانواده به عنوان نسل یازدهم منصوب شد.

در همان سال، هوجو هیروتوکی به نسل دوازدهم تبدیل شد و در سال ۱۳۱۵ (شوای ۴)، هوجو موتوتوکی به نسل سیزدهم تبدیل شد و کرسی سلطنت در اختیار خانواده هوجو قرار گرفت برای مدت کوتاهی در اطراف به عبارت دیگر، تا زمانی کههوجو تاکاتوکی بزرگ شد، همه اینها فقط یک سلطنت تزئینی بود.

دست نشاندگان نوظهور که قدرت را در دست دارند

در شرایطی که شوگون فقط یک حاکم دست‌نشانده و شیکن فقط یک تزئین بود، این ملازمان نوظهور بودند که توانستند قدرت خود را در شوگون‌سالاری افزایش دهند. یک نمونه معرف از این، «ناکاساکی تاکاتسونا»، «نایکانری» (ساقی هوجو توکومونه) بود. به ناکازاکی تاکاتسونا نقش «سرپرست» (اوشیرومی: نقش مکمل) هوجو تاکاتوکی سپرده شد و همراه با پسرش «ناکاساکی تاکاسوکه» (ناکاساکی تاکاتسونا)، قدرت او در شوگون‌سالاری شروع به افزایش کرد.

پدر و پسر ناکازاکی نه تنها کنترل امور مالی و مدیریت توکوسو را در دست گرفتند، بلکه «سامورایی-دوکورو» (دفتری که اختیارات نظامی و پلیس شوگون‌سالاری را در اختیار داشت) و «یوریایشو» (یک سیاستگذاری) تحت کنترل آنها درآمد. به عبارت دیگر، شوگون‌سالاری کاماکورا در این زمان ساختاری دوگانه داشت که پدر و پسر ناکازاکی خاندان هوجو را کنترل می‌کردند و خاندان هوجو کنترل شوگون را در دست داشتند.

در سال ۱۳۱۶ (سال پنجم شووا)، هوجو تاکاتوکی از توکوسو، که همه منتظر او بودند، در سن ۱۲ سالگی شیکن چهاردهم شد. با این حال، در این زمان شیکن دیگر هیچ قدرت واقعی نداشت.

هنگامی که هوجو تاکاتوکی، که از ابتدا بیمار بود، در سال ۱۳۲۶ (سال اول دوران کاری) راهب شد، درگیری بین پدر و پسر ناکازاکی و خاندان آداچی، یک ملازم باسابقه و با نفوذ رخ داد. در مورد اینکه چه کسی شیکن بعدی خواهد شد. به عنوان یک مصالحه، پدر و پسر ناکازاکی هوجو ساداکی، یکی از اعضای خانواده خود را به عنوان شیکن پانزدهم انتخاب کردند.

با این حال، از آنجایی که مخالفت از درون خاندان هوجو به وجود آمد، هوجو ساداکی تنها پس از ۱۰ روز سلطنت را رد کرد. هوجو موریتوکی، یکی از اعضای خانواده، شانزدهمین و آخرین شیکن شد.

سرنگونی حکومت شوگون توسط امپراتور گو-دایگو

در آن زمان، دربار امپراتوری حتی از شوگون‌سالاری آشفته تر بود. در پایان قرن سیزدهم، دربار امپراتوری در حالت «ریوتو تزوریتسو» قرار داشت، که در آن هشتاد و نهمین امپراتور گوفوکاکوسا (خط جیمیوین) و نودمین امپراتور امپراتور کامه‌یاما (خط دایکاکوجی) به نوبت امپراتوران را منصوب می‌کردند.

هر دو به دنبال اطلاعاتی برای فریب دیگری می‌گشتند و وقتی چیزی پیدا می‌کردند بلافاصله آن را به شوگون‌سالاری گزارش می‌دادند. آنها می‌خواستند همه چیز به نفع آنها تنظیم شود.

به همین دلیل، اغلب نمایندگانی از پایتخت به کاماکورا فرستاده می‌شدند و مردم حتی شایعه می‌کردند که آنها مانند «اسب‌های مسابقه» هستند. شوگون کاماکورا، شاهزاده امپراتوری موریکونی، هیچ شانسی برای امپراتور شدن نداشت، اما از آنجایی که او نوه امپراتور گوفوکاکوسا بود، می‌توان گفت که یکی از اعضای خط جیمیوین بود.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Prince Morikuni». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ مارس ۲۰۱۹.