سی/۲۰۲۲ ئی۳ (زدتی‌اف)
-_Alessandro_Bianconi.jpg) سی/۲۰۲۲ ئی۳ (زدتی‌اف) در ۲۷ ژانویه ۲۰۲۳. | |
| کشف | |
|---|---|
| کاشف | تسهیلات بررسی اجرام گذرای زویکی |
| تاریخ کشف | ۲ مارس ۲۰۲۲[۱] |
| مشخصات مداری A | |
| Observation arc | ۲۹۸ روز |
| Orbit type | دنباله‌دار |
| اوج و حضیض | ≈۲۸۰۰ یکای نجومی (barycentric مبدأ 1950)[۲] |
| اوج و حضیض | 1.112 AU[۳] |
| تناوب مداری | ≈۵۰٬۰۰۰ سال ژولینی (inbound)[۲] Ejection or many millions of years (outbound) |
| انحراف مداری | ۱۰۹٫۱۷° |
| طول گره صعودی | ۳۰۲٫۵۵° |
| شناسه حضیض | ۱۴۵٫۸۲° |
| Earth MOID | ۰٫۲۲۰ یکای نجومی (۳۲٫۹ میلیون کیلومتر)[۳] |
| Jupiter MOID | ۱٫۷۴۳ یکای نجومی (۲۶۰٫۷ میلیون کیلومتر) |
| Comet total magnitude (M1) | ۱۰٫۴±۰٫۶[۳] |
| Last perihelion | 12 January 2023[۳] |
سی/۲۰۲۲ ئی۳ (زدتی‌اف) (انگلیسی: C/2022 E3) دنباله‌داری با تناوب دوره طولانی از ابر اورت است که توسط تأسیسات گذرای زویکی در ۲ مارس ۲۰۲۲ کشف شد.[۱] این دنباله‌دار در اطراف هسته خود درخشش سبز روشنی دارد که به دلیل تأثیر نور خورشید بر مولکول‌های تشکیل دهندهٔ آن، به‌ویژه بر کربن دواتمی و سیانوژن است.[۴]
نامگذاری سیستماتیک این دنباله‌دار با سی (حرف C) شروع می‌شود تا نشان دهد که دنباله‌دار یک «دنباله‌دار دوره‌ای» نیست، و "2022 E3" نشان‌گر سومین دنباله‌دار بودنش است که در نیمهٔ اول مارس ۲۰۲۲ کشف شده‌است.[۵]
اندازهٔ هسته این دنباله‌دار حدود یک کیلومتر تخمین زده شده که هر ۸٫۷ ساعت یکبار به‌دور خود می‌چرخد.[۶][۷] دنباله‌های گرد و غبار و گازی آن تا میلیون‌ها کیلومتر گسترش یافته و در ژانویه ۲۰۲۳، سومین پاددم آن قابل مشاهده بود.[۸]
این دنباله‌دار در ۱۲ ژانویه ۲۰۲۳ در فاصله ۱٫۱۱ واحد نجومی (۱۶۶ میلیون کیلومتر؛ ۱۰۳ میلیون مایل) به حضیض خود رسید. کوتاه‌ترین نزدیکی آن به زمین در ۱ فوریه ۲۰۲۳ در فاصله ۰٫۲۸ واحد نجومی (۴۲ میلیون کیلومتر) بود؛ ۲۶ میلیون مایل). سی/۲۰۲۲ ئی۳ (زدتی‌اف) با قدر ظاهری ۵، و بنابراین با چشم غیر مسلح زیر آسمان تاریک بدون ماه قابل مشاهده است.[۹] در ۱ فوریه ۲۰۲۳ این دنباله دار از نزدیکترین فاصله خود به زمین گذشت.[۹]
در ۴ فوریه در آسمان نیمکره شمالی زمین این دنباله‌دار در ۱۲ درجه از ستاره سروش (نورانی‌ترین ستاره رو به شمال) قرار دارد.
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Bolin, B.; et al. (21 March 2022). "MPEC 2022-F13: COMET C/2022 E3 (ZTF)". Minor Planet Electronic Circular. Minor Planet Center. Retrieved 2022-08-24.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Horizons output. "Barycentric Osculating Orbital Elements for Comet C/2022 E3 (ZTF)". Retrieved 2022-08-24. (Solution using the Solar System's مرکز سنگینی سراسری (Sun+Jupiter). Select Ephemeris Type:Elements and Center:@0) Epoch 1950 has PR= 1.887E+07 / 365.25 = 51700 years
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ "JPL Small-Body Database Browser: C/2022 E3". JPL. Archived from the original on 2023-01-19. Retrieved 2022-08-24.
- ↑ Georgiou, Aristos (2023-01-10). "What makes the green comet green?". Newsweek (به انگلیسی). Retrieved 2023-01-25.
- ↑ "A rare green comet is becoming visible in northern skies. How to see it without a telescope". www.usatoday.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-02-02.
- ↑ "Once in 50,000-year comet may be visible to the naked eye". France 24 (به انگلیسی). 2023-01-07. Retrieved 2023-02-02.
- ↑ "ATel #15879: Rotation period of comet C/2022 E3 ZTF from CN morphology". The Astronomer's Telegram. 30 January 2023. Retrieved 2 February 2023.
- ↑ "Understanding the Tails of Comet ZTF (C/2022 E3)". Sky & Telescope (به انگلیسی). 2023-02-01. Retrieved 2023-02-02.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ "COBS: Comet C/2022 E3 (ZTF) observation list". Archived from the original on 1 February 2023. Retrieved 31 January 2023.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «C/2022 E3 (ZTF)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱ فوریه ۲۰۲۳.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
