سین‌سیتیوتروفوبلاست
| سین‌سیتیوتروفوبلاست | |
|---|---|
 پرزهای کوریونی اولیه | |
 پرزهای کوریونی ثانویه | |
| جزئیات | |
| مرحله کارنگی | 5a |
| روزها | ۸ |
| شناسه‌ها | |
| لاتین | سین‌سیتیوتروفوبلاستوس |
| TE | E6.0.1.1.4.0.2 |
| FMA | 83040 |
سین‌سیتیوتروفوبلاست (انگلیسی: Syncytiotrophoblast) پوشش اپیتلیال پرزهای جفت پُرعروق رویان است که به دیواره رحم نفوذ می‌کند تا جریان مواد مغذی را بین جنین و مادر برقرار کند. سین‌سیتیوتروفوبلاست، یک سین‌سیتیوم چند هسته‌ای و با تمایز زیاد است که تا ۱۳ سانتی‌متر رشد می‌یابد.
عملکرد[ویرایش]
سین‌سیتیوتروفوبلاست در واقع لایه بیرونی تروفوبلاست‌ها است و در حین لانه‌گزینی به‌طور فعال به دیواره رحم نفوذ می‌کند، مویرگ‌های مادر را پاره می‌کند و بنابراین یک رابط بین خون مادر و مایع خارج سلولی جنین ایجاد می‌کند و تبادل غیرفعال مواد بین مادر و جنین را تسهیل می‌کند.
خاصیت سین‌سیشیال مهم است زیرا دستگاه ایمنی بدن مادر شامل گلبول‌های سفیدی است که می‌توانند با «فشرده شدن» بین سلول‌ها، به بافت‌ها مهاجرت کنند. اگر قرار بود آنها به سمت جنینی جفت برسند، بدن مادر بسیاری از پروتئین‌های خارجی [جنین را] شناسایی می‌کرد و باعث آغاز یک واکنش ایمنی می‌شد. با این حال، سین‌سیتیوم همچون یک سلول واحد غول‌پیکر عمل می‌کند، بنابراین هیچ شکافی برای مهاجرت سلول‌های ایمنی مادر وجود ندارد.[۱]
یکی از راه‌های انجام این کار با سرکوب بیان ژن‌های مرتبط با ایمنی HLA-A و HLA-B است که توسط تمام سلول‌های هسته‌دار بیان می‌شوند. توسط تمامی سلول‌های هسته‌دار بیان می‌شوند.[۲] این ژن‌ها به‌طور معمول لیگاند مجموعه سازگاری بافتی اصلی کلاس یک را بیان می‌کنند که به عنوان یک مکانیسم اتصال اصلی برای لنفوسیت‌های تی عمل می‌کند. با کاهش ترجمه این محصولات ژنی، سین‌سیتیوتروفوبلاست احتمال تهاجم سیستم ایمنی مادر به جنین را با واسطه لنفوسیت‌های تی را کاهش می‌دهد.[۲]
سین‌سیتیوتروفوبلاست علاوه بر گنادوتروپین جفتی انسان (hCG) و لاکتوژن جفتی انسان (HPL)، پروژسترون و لپتین هم ترشح می‌کند. گنادوتروپین جفتی انسان از دژنراسیون (از بین رفتنِ) جسم زرد جلوگیری می‌کند. پروژسترون برای حفظ یکپارچگی پوشش داخلی رحم لازم است و ترشح این هورمون تا زمان بلوغ کافی سین‌سیتیوتروفوبلاست بریا ترشح آن و کمک به حفظ بارداری (در ماه چهارم رشد جنینی)، توسط جسم زرد انجام می‌شود.[۳]
تشکیل[ویرایش]
سین‌سیتیوتروفوبلاست فاقد ظرفیت تکثیر است و در عوض با ادغام سلول‌های سیتوتروفوبلاست زیرین برقرار می‌ماند. این همجوشی با واسطهٔ سین‌سیتین-۱ - پروتئینی که از یک رتروویروس درون‌زاد به ژنوم پستانداران اضافه شد - صورت می‌پذیرد.[۴]
نگارخانه[ویرایش]
-
برش از ناحیه جنینی Vespertilio murinus برای نشان دادن تشکیل حفره آمنیوتیک. -
هیستوپاتولوژی پرزهای کوریونی در یک بارداری خارج‌رحمی
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Zeldovich, Varvara B.; Bakardjiev, Anna I. (2012-08-09). "Host Defense and Tolerance: Unique Challenges in the Placenta". PLoS Pathogens. Public Library of Science (PLoS). 8 (8): e1002804. doi:10.1371/journal.ppat.1002804. ISSN 1553-7374.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Jay Iams; Creasy, Robert K.; Resnik, Robert; Robert Reznik (2004). Maternal-fetal medicine.
- ↑ Langman's Medical Embryology, 10th Edition. T.W. Sadler. p. 34
- ↑ Mi, S (Feb 17, 2000). "Syncytin is a captive retroviral envelope protein involved in human placental morphogenesis". Nature. 403 (6771): 785–789. Bibcode:2000Natur.403..785M. doi:10.1038/35001608. PMID 10693809. S2CID 4367889.
پیوند به بیرون[ویرایش]
- تصویر بافت‌شناسی: 19908loa - سامانهٔ یادگیری بافت‌شناسی در دانشگاه بوستون - «دستگاه تناسلی زنان: پرزهای جفت»
- نموداری در ژورنال علمی نیچر
- Musicki B, Pepe G, Albrecht E (1997). "Functional differentiation of placental syncytiotrophoblasts during baboon pregnancy: developmental expression of chorionic somatomammotropin messenger ribonucleic acid and protein levels". J Clin Endocrinol Metab. 82 (12): 4105–10. doi:10.1210/jcem.82.12.4453. PMID 9398722. S2CID 45968567. Article بایگانی‌شده در ۲۰۱۱-۰۵-۱۶ توسط Wayback Machine
 | این یک مقالهٔ خرد پزشکی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |