سندرم خرگوش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سندرم خرگوش (انگلیسی: Rabbit syndrome) یکی از انواع عوارض خارج هرمی نادر[۱] داروهای ضدروان‌پریشی است که طی آن، لرزش یا حرکت دورِ دهان با تواتر تقریبی ۵ هرتز مشاهده می‌شود.[۲] مشخصهٔ این سندرم، حرکات غیرارادی، منظم و ظریف دهان در یک سطح عمودی است، بدون آنکه زبان درگیر باشد.[۳][۴] این سندرم معمولاً به‌دنبالِ سال‌ها مصرفِ اینگونه داروها رخ می‌دهد و احتمال وقوعش با داروهای قوی‌تر این خانواده نظیر هالوپریدول، فلوفنازین و پیموزاید بیشتر است. با احتمال کمتری نیز احتمال دارد با مصرفِ تیوریدازین، کلوزاپین، الانزاپین، آریپیپرازول[۵] و دوزهایِ کمِ ریسپریدون بروز کند.

این سندرم با تجویز داروهای آنتی‌کولینرژیک قابل درمان است و معمولاً چند روز پس از مصرف این داروها، برطرف می‌شود، اما با قطع آنتی‌کولینرژیک‌ها، ممکن است دوباره بازگردد. یک تدبیر درمانی دیگر آن است که به بیمار یک داروی ضدروان‌پریشی با خواص آنتی‌کولینرژیک زیاد تجویز شود.[۴]

منابع[ویرایش]

  1. Yassa, R; Lal, S (1986). "Prevalence of the rabbit syndrome". American Journal of Psychiatry. 143 (5): 656–7. doi:10.1176/ajp.143.5.656. PMID 2870650.
  2. Schwartz, M; Hocherman, S (2004). "Antipsychotic-induced rabbit syndrome: Epidemiology, management and pathophysiology". CNS drugs. 18 (4): 213–20. PMID 15015902.
  3. Villeneuve, A (1972). "The rabbit syndrome. A peculiar extrapyramidal reaction". Canadian Psychiatric Association journal. 17 (2): Suppl 2:SS69–. PMID 5042912.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Catena Dell'Osso, Mario; Fagiolini, Andrea; Ducci, Francesca; Masalehdan, Azadeh; Ciapparelli, Antonio; Frank, Ellen (2007). "Newer antipsychotics and the rabbit syndrome". Clinical Practice and Epidemiology in Mental Health. 3: 6. doi:10.1186/1745-0179-3-6. PMC 1914060. PMID 17562001.
  5. Gonidakis, F; Ploubidis, D; Papadimitriou, G (2008). "Aripiprazole-induced rabbit syndrome in a drug-naive schizophrenic patient". Schizophrenia Research. 103 (1–3): 341–2. doi:10.1016/j.schres.2008.01.008. PMID 18262773.