ساریناه
| ساریناه | |
|---|---|
 | |
 فروشگاه بزرگ ساریناه | |
 | |
| اطلاعات کلی | |
| گونه | تجاری |
| سبک معماری | سبک بین‌المللی، پست‌مدرنیسم |
| آدرس | جالان ام.اچ. تارمین شماره ۱۱ گاندانگدیا، منتنگ، جاکارتا مرکزی، اندونزی |
| مختصات | ۶°۱۱′۱۵″جنوبی ۱۰۶°۴۹′۲۶″شرقی / ۶٫۱۸۷۵۸۷°جنوبی ۱۰۶٫۸۲۳۸۲۹°شرقی |
| گشایش | اوت ۱۹۶۶ |
| طراحی و ساخت | |
| پیمانکار اصلی | شرکت اوبایاشی |
| وبگاه | |
ساریناه (انگلیسی: Sarinah) که با نام «بازار بزرگ اندونزیایی» نیز شناخته می‌شود، یک فروشگاه بزرگ ۱۵ طبقه با ارتفاع ۷۴ متر است که در گاندانگدیا، منتنگ، جاکارتا مرکزی، اندونزی واقع شده‌است.
ساریناه نخستین آسمان‌خراش ساخته‌شده در جاکارتا بود. این ساختمان در تقاطع خیابان جالان کیای حاجی وحید حسیم و خیابان بزرگ جالان ام.اچ. تارمین قرار داد. ساریناه نخستین فروشگاه بزرگ مدرن در جاکارتا بود و به‌خاطر داشتن اولین پله‌های برقی در اندونزی، مجهز بودن به سیستم تهویه مطبوع، و وجود صندوق پرداخت پول الکترونیکی مشهور بود.[۱] علاوه بر خیابان تارمین، ساریناه در دهکدهٔ پجاتان در جاکارتای جنوبی، و بانیومانیک در سمارانگ و مالنگ نیز چندین فروشگاه دارد.[۲]
اداره‌کننده[ویرایش]
ساریناه در ۱۷ اوت ۱۹۶۲ تحت مالکیت و ادارهٔ شرکت پی‌تی ساریناه (پرسرو) قرا گرفت و به انضمام فروشگاه بزرگ پی‌تی اندونزی درآمد. مالکیت کامل این مجموعه در سال ۱۹۷۹ به دولت اندونزی واگذار شد و نام آن به نام کنونی تغییر یافت.[۳]
تاریخچه[ویرایش]
در اوایل دههٔ ۱۹۶۰ اندونزی تحت تأثیر نرخ‌های بالای تورم قرار گرفت. احمد سوکارنو، رئیس‌جمهور وقت اندونزی باور داشت که یک فروشگاه بزرگ می‌تواند به‌عنوان یک تثبیت‌کنندهٔ قیمت عمل کرده و به تحت کنترل نگه‌داشتن قیمت‌ها کمک کند. این دیدگاه پس از بازدید او از چندین پایتخت کمونیست دیگر از جمله مسکو، پراگ و ورشو در ذهن او شکل گرفت.[۴] این فروشگاه بزرگ توسط شرکت اوبایاشی با استفاده از منابع مالی غرامت جنگی ژاپن ساخته‌شد و در اوت ۱۹۶۶ افتتاح شد.[۵][۶] از آنجا که پرورش ایدهٔ این پروژه توسط احمد سوکارنو انجام گرفت، او به‌یاد پرستار خود در دوران کودکی نام ساریناه را برای این فروشگاه بزرگ انتخاب کرد.[۱][۳]
فروشگاه بزرگ دولتی ساریناه در تلاش برای پی‌گیری دستور کار خود جهت پایدارسازی قیمت‌ها، فهرست قیمت خواربار را به‌صورت هفتگی منتشر می‌کرد. سوکارنو تأیید کرد که «فروشگاه بزرگ ساریناه به یکی از ابزارهای مهم برای سازمان‌دهی جامعه‌گرایی اندونزی تبدیل خواهد شد…» و «اگر ساریناه یک بلوز را به قیمت ۱۰ روپیه به فروش برساند، آنگاه خرده‌فروشان دیگر نخواهند توانست همان بلوز را با قیمت ۲۰ روپیه بفروشند».[۴] با این حال این فروشگاه تقریباً بلافاصله در اجرای این نقش شکست خورد، چرا که در میزان کنش‌هایی که یک فروشگاه یا حتی چندین فروشگاه در کشوری به این بزرگی قادر به انجام آن بودند، محدودیت‌هایی وجود داشت. از آنجا که حوزهٔ فعالیت این فروشگاه به‌سرعت در شهرهای دیگر اندونزی گسترش یافت، ساریناه وارد مبارزه با سایر خرده‌فروشان شد و بدهی‌های آن افزایش یافت.[۱]
ساریناه در اوایل دههٔ ۱۹۷۰ و در تلاش برای بقا تمرکز خود را بر عرضهٔ صنایع دستی محلی، به‌ویژه باتیک گذاشت. این فروشگاه امروزه نیز بیشتر بخاطر فروش باتیک مشهور است. ساریناه در دههٔ ۱۹۹۰ با اجارهٔ مقداری از فضای خود به مک‌دونالد و هارد راک کافه موفق شد توانمندی خود را به‌عنوان محلی محبوب برای افراد جوان بازیابی کند.[۱]
حادثه تروریستی ۲۰۱۶[ویرایش]
در ۱۴ ژانویه ۲۰۱۶ چندین انفجار و تیراندازی در نزدیکی ساریناه رخ داد.[۷] حکومت اسلامی عراق و شام (ISIL) مسئولیت این حملات را بر عهده گرفت.[۸] در این حادثه ۸ نفر کشته‌شدند که ۴ نفر آنها شهروندان عادی، و ۴ نفر دیگر عوامل حمله بودند.[۹]
گسترش[ویرایش]
در منطقه‌ای که سارنیناه اکنون در آن قرار داد، چهار برج ۴۱ طبقه جهت تکمیل مرکز خرید کنونی ساخته خواهند شد. این برج‌های جدید دربرگیرندهٔ رستوران‌های سطح بالا، دفاتر و شرکت‌ها، محل‌هایی برای همایش‌ها و کنفرانس‌ها، و سالن‌های نمایشگاهی خواهند بود. انتظار می‌رود که پروژهٔ گسترش ساریناه تا اواسط سال ۲۰۲۰ به پایان برسد.[۱۰]
پانویس[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ Merrillees 2015, p. 107.
- ↑ Nurseffi Dwi Wahyuni (15 October 2015). "Fakta-fakta Seputar Sarinah, Mal Pertama di Indonesia". Liputan 6. Archived from the original on 18 December 2018. Retrieved 6 December 2019.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ "Sarinah 2014 Annual Report" (PDF). PT Sarinah (Persero). April 2015. Archived from the original (PDF) on 3 August 2016. Retrieved 6 December 2019.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Merrillees 2015, p. 106.
- ↑ Rimmer & Dick 2009, p. 179.
- ↑ Shimizu 2008, p. 158.
- ↑ Kanupriya Kapoor; Darren Whiteside (14 January 2016). "Blasts, gunfight in Indonesian capital; at least three dead". Reuters. Archived from the original on 9 November 2019. Retrieved 6 December 2019.
- ↑ Penny Spiller, Claudia Allen, Alastair Lawson, Tessa Wong, Saira Asher, Heather Chen, Simeon Paterson & Naziru Mikailu (14 January 2016). "As it happened: Jakarta attacks". BBC News. Archived from the original on 5 December 2019. Retrieved 6 December 2019.
{{cite news}}: نگهداری یادکرد:استفاده از پارامتر نویسندگان (link) - ↑ "Jakarta attacks: Convicted militant named as attacker". BBC News. 15 January 2016. Archived from the original on 4 December 2019. Retrieved 6 December 2019.
- ↑ Fachrul Sidiq (8 February 2019). "Sarinah department store to get major facelift". The Jakarta Post. Archived from the original on 6 December 2019. Retrieved 6 December 2019.
منابع[ویرایش]
- Merrillees, Scott (2015). Jakarta: Portraits of a Capital 1950-1980. Jakarta: Equinox Publishing. ISBN 9786028397308.
- Rimmer, Peter J.; Dick, Howard (2009). The City in Southeast Asia: Patterns, Processes and Policy. Singapore: NUS Press. ISBN 978-9971-69-426-5.
- Shimizu, Hiroshi (2008). Japanese Firms in Contemporary Singapore. Singapore: NUS Press. ISBN 978-9971-69-384-8.
پیوند به بیرون[ویرایش]
| جاکارتا |
| ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| سورابایا |
| ||||||||||
| مدان |
| ||||||||||
| باندونگ | |||||||||||
| ماکاسار | |||||||||||
| سایر مکانها | |||||||||||
