زبان پین‌یین
| پین‌یین | |
|---|---|
| منطقه | منطقه شمال غربی، کامرون |
شمار گویشوران | ۲۵۰۰۰ (۲۰۰۱)[۱] |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۳–۶۳۹ | pny |
| گلاتولوگ | piny1238[۲] |
زبان پین‌یین (انگلیسی: Pinyin) یکی از زبان‌های گراسفیلدز است که توسط حدود ۲۷٬۰۰۰ نفر از اهالی منطقه شمال غربی در کامرون تکلم می‌شود.
آواشناسی[ویرایش]
حروف بی‌صدا[ویرایش]
| صوت | واج‌گونه | احاطه | دستور خط |
|---|---|---|---|
| p | p | ⟨p⟩ | |
| pʰ | پیش از /u/ در یک هجای باز. | ||
| b | پس از /ɴ̩/. | ⟨b⟩ | |
| β | بین حروف صدادار در یک ریشه. | ||
| t | t | ⟨t⟩ | |
| k | k | آغاز واژه‌ها و ریشه‌ها در واژه‌ها، و پس از /ɴ̩/. | ⟨k⟩ |
| ʔ | فقط C در انتهای واژه‌ها. | ⟨’⟩ | |
| kʷ | kʷ | ⟨kw⟩ | |
| l | l | در ریشه‌ها. | ⟨l⟩ |
| ɾ | در پسوندها. | ⟨r⟩ | |
| d | پس از /ɴ̩/. | ⟨d⟩ | |
| ɣ | ɣ | ⟨ɡh⟩ | |
| ɡ | پس از /ɴ̩/. | ⟨ɡ⟩ | |
| ɣʷ | ɡʷ | پس از /ɴ̩/. | ⟨ɡw⟩ |
| f | f | ⟨f⟩ | |
| s | s | /ts/ پس از /ɴ̩/. | ⟨s⟩ |
| ts | ts | ⟨ts⟩ | |
| z | z | ⟨z⟩ | |
| dz | پس از /ɴ̩/. | ||
| ʃ | ʃ | /tʃ/ پس از /ɴ̩/. | ⟨sh⟩ |
| tʃ | tʃ | ⟨ch⟩ | |
| ʒ | ʒ | ⟨zh⟩ | |
| dʒ | پس از /ɴ̩/. | ⟨j⟩ | |
| m | m | ⟨m⟩ | |
| n | n | ⟨n⟩ | |
| ɲ | ɲ | ⟨ny⟩ | |
| ŋ | ŋ | ⟨ŋ⟩ | |
| N̩ | m̩ n̩ ŋ̍ | همورگانیک به‌همراه C پس از آن. حاوی آوا. | ⟨m⟩, ⟨n⟩ |
| w | w | ⟨w⟩ | |
| ɥ | ɥ | ⟨ẅ⟩ | |
| j | j | ⟨y⟩ |
دنباله‌ها شامل موارد زیر هستند:
- py (mby), ly (ndy), ty, ky, ngy, my, kẅ, ngẅ (= /kʷj, ɡʷj/)
- pw (mbw), lw (ndw), tw, tsw, chw, shw, sw, zw, zhw, nw, nyw, ŋw
تمام ریشه‌های فعل و اسم با یک همخوان آغاز می‌شوند؛ حروف صدادار اولیه لزوماً پیشوند هستند. تنها /a, ɨ/ در پیشوندها یا در آغاز واژه‌ها به‌کار می‌رود، و فقط /ə/ در پسوندها به‌کار می‌رود. /ɨ, y/ در پایان واژه‌ها به‌کار نمی‌رود.
حروف صدادار[ویرایش]
| صوت | واج‌گونه |
|---|---|
| i | i |
| y | ʉ |
| ɛ | e |
| a | a |
| ɔ | o |
| u | u |
| ə | ə |
| ɨ | ɨ |
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Pinyin language». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۸ نوامبر ۲۰۲۱.