زبان انگلیسی در انگلستان
| آنگلوانگلیسی | |
|---|---|
| انگلیسی انگلیسی | |
| انگلیسی | |
 | |
| زبان بومی در | بریتانیا |
| منطقه | انگلستان |
| قومیت | انگلسی‌ها |
گونه‌های نخستین | |
| لاتین (الفبای انگلیسی) بریل یکسان انگلیسی | |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۳–۶۳۹ | – |
زبان انگلیسی که در انگلستان صحبت می‌شود طیف متنوعی از لهجه‌ها و گویش‌ها را در بر می‌گیرد. این زبان بخشی از انگلیسی بریتانیایی گسترده‌تر، همراه با انواع دیگر در بریتانیا است. اصطلاحاتی که برای اشاره به زبان انگلیسی انگلستان استفاده می‌شود عبارتند از: انگلیسی انگلیسی[۱] و آنگلوانگلیسی.[۲]
اصطلاح انگلیسی بریتانیایی دارای ابهامات و تنش‌های زیادی در کلمه بریتانیایی است، بنابراین می‌توان از آن به روش‌های متعددی استفاده و تفسیر کرد،[۳] اما معمولاً برای توصیف ویژگی‌های مشترک در انگلیسی انگلیسی، انگلیسی ولزی و انگلیسی اسکاتلندی اختصاص دارد. انگلستان، ولز و اسکاتلند سه کشور سنتی در جزیره بریتانیای کبیر هستند؛ گویش اصلی چهارمین کشور بریتانیا، ایرلند شمالی، انگلیسی اولستر است که به‌طور کلی گویش انگلیسی ایرلندی در نظر گرفته می‌شود.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Trudgill (2002).
- ↑ Tom McArthur, The Concise Oxford Companion to the English Language. Retrieved via encyclopedia.com.
- ↑ According to Tom McArthur in the Oxford Guide to World English (p. 45)