بدهی بد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بدهی بد، (به انگلیسی: Bad debt) در حسابداری و امور مالی به بدهی‌هایی در حساب دریافتنی گفته می‌شود، که دارای نرخ بهره بالایی بوده و محل هزینه کردن آنها دارای ارزش افزوده نباشد، مانند بدهی به کارت‌های اعتباری.[۱][۲][۳][۴][۵][۶][۷][۸][۹]

در مقابل بدهی بد، بدهی خوب؛ بدهی است، که دارای بهره پایین بوده و برای سرمایه گذاری‌هایی نظیر خرید خانه، گردش مالی مورد نیاز یک کسب‌وکار یا سرمایه‌گذاری خاص با درآمد مناسباستفاده شده‌اند.

منابع[ویرایش]

  1. Lindsay, Cotton M. and Bernard Feigenbaum (1984) 'Rationing by waiting lists', American Economic Review 74(3): 404-17.
  2. Diego Varela and Anca Timofte (2011), 'The social cost of hospital waiting lists and the case for copayment: Evidence from Galicia' بایگانی‌شده در ۷ نوامبر ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine, The USV Annals of Economics and Public Administration 11(1): 18-26.
  3. Cole JA, et al. Drug copayment and adherence in chronic heart failure: effect on cost and outcomes. بایگانی‌شده در ۶ دسامبر ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine Pharmacotherapy 2006;26:1157-64.
  4. Harvey Rubin, Dictionary of Insurance Terms, 4th Ed. Baron's Educational Series, 2000
  5. , Arthur D. Postal, " CFA Attacks Insurers For ‘Overcharging’", National Underwriter, Jan 8, 2007
  6. "Loss Ratio definition". Retrieved 2010-03-23.
  7. James C. Robinson, "Use And Abuse Of The Medical Loss Ratio To Measure Health Plan Performance", Health Affairs, vol 16, No. 4, pp 176 - 187, 1997
  8. Knobbe, Lauren (22 July 2010). "Franken warns against weakening law on health-care spending". Minn Post. Retrieved 22 June 2013.
  9. Long-Term-Care Premiums Soar – WSJ