ابوحامد غرناطی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ابوحامد غرناطی با نام کامل ابوحامد محمد بن عبدالرحمن بن سلیمان بن ربیع مزینی قیسی (حدود ۱۰۸۰–۱۱۷۰) سیاح اندلسی از اهالی غرناطه بود که در اروپای شرقی و مرکزی سفر کرد و داستان سفرهایش را در کتابی عربی با نام تحفة الألباب و نخبة الاعجاب نوشت.[۱] او همچنین دربارهٔ مکان‌ها و چیزهای دیدنی در المعرب عن بعض عجائب المغرب (ستایش برخی از شگفتی‌های شمال آفریقا) نوشت و گونه‌ای از کتاب‌های شگفت‌انگیز به زبان عربی را تألیف کرد.

منابع[ویرایش]

  1. Norris, H. T. (1994). "From Asia to Africa: The "Tuḥfat al-Albāb" by Abū Ḥāmid al-Gharnāṭī (473/1080-565/1169) as a Source for the Chronology and Content of the "Sīrat 'Antar B. Shaddād"". Bulletin of the School of Oriental and African Studies, University of London. 57 (1): 174–183. doi:10.1017/S0041977X00028214. ISSN 0041-977X. JSTOR 619504.

پیوند به بیرون[ویرایش]