TAS2R39

TAS2R39
ساختارهای موجود
PDB	جستجوی هم‌ساخت‌شناسی: PDBe RCSB
فهرست شناسه‌های PDB
	2GFZ
معین‌کننده‌ها
نام‌های دیگر	TAS2R39, T2R39, T2R57, taste 2 receptor member 39
شناسه‌های بیرونی	MGI: 2681308 HomoloGene: 52214 GeneCards: TAS2R39
موقعیت ژن (موش)
کروموزوم	کروموزوم ۶ (موش)
پایان	42,118,829 bp
هستی‌شناسی ژن
عملکرد ملکولی	• G protein-coupled receptor activity; • signal transducer activity; • bitter taste receptor activity;
ترکیبات سلولی	• پوسته یاخته; • membrane; • integral component of membrane;
فرایند زیستی	• detection of chemical stimulus involved in sensory perception of bitter taste; • GO:0072468 ورارسانی پیام; • response to stimulus; • sensory perception of taste; • G protein-coupled receptor signaling pathway;
	منابع: آمیگو / کوئیک‌گو
هم‌ساخت‌شناسی
	259285
	353148
	ENSG00000236398
	ENSMUSG00000047102
	P59534
	Q7TQA5
	NM_176881
	NM_181275
	NP_795362
	NP_851792
	ویکی‌داده
مشاهده/ویرایش انسان	مشاهده/ویرایش موش

گیرندهٔ چشایی نوع ۲، عضو ۳۹ (انگلیسی: Taste receptor type 2 member 39) یک پروتئین است که در انسان توسط ژن «TAS2R39» کُدگذاری می‌شود.^[۴]^[۵]

این ژن و پروتئینش در حس چشایی انسان نقش دارند.

منابع[ویرایش]

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ ^۱٫۲ GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000047102 - Ensembl, May 2017
↑ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
↑ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
↑ Bufe B, Hofmann T, Krautwurst D, Raguse JD, Meyerhof W (Oct 2002). "The human TAS2R16 receptor mediates bitter taste in response to beta-glucopyranosides". Nat Genet. 32 (3): 397–401. doi:10.1038/ng1014. PMID 12379855.
↑ "Entrez Gene: TAS2R39 taste receptor, type 2, member 39".

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «TAS2R39». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ اکتبر ۲۰۱۸.

Margolskee RF (2002). "Molecular mechanisms of bitter and sweet taste transduction". J. Biol. Chem. 277 (1): 1–4. doi:10.1074/jbc.R100054200. PMID 11696554.
Montmayeur JP, Matsunami H (2002). "Receptors for bitter and sweet taste". Curr. Opin. Neurobiol. 12 (4): 366–71. doi:10.1016/S0959-4388(02)00345-8. PMID 12139982.
Zhang Y, Hoon MA, Chandrashekar J, Mueller KL, Cook B, Wu D, Zuker CS, Ryba NJ (2003). "Coding of sweet, bitter, and umami tastes: different receptor cells sharing similar signaling pathways". Cell. 112 (3): 293–301. doi:10.1016/S0092-8674(03)00071-0. PMID 12581520.
Fischer A, Gilad Y, Man O, Pääbo S (2005). "Evolution of bitter taste receptors in humans and apes". Mol. Biol. Evol. 22 (3): 432–6. doi:10.1093/molbev/msi027. PMID 15496549.
Go Y, Satta Y, Takenaka O, Takahata N (2006). "Lineage-specific loss of function of bitter taste receptor genes in humans and nonhuman primates". Genetics. 170 (1): 313–26. doi:10.1534/genetics.104.037523. PMC 1449719. PMID 15744053.

این یک مقالهٔ خرد زیست‌شناسی مولکولی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.