گویش اجتماعی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گویش اجتماعی در زبان‌شناسی اجتماعی به گونه‌ای از زبان یا مجموعه‌ای از واژگان گفته می‌شود که توسط یک طبقه اقتصادی‌اجتماعی، پیشه‌وران حرفه‌ای خاص، یک گروه سنی یا یک گروه اجتماعی دیگر استفاده می‌شود.[۱][۲] گویش اجتماعی با گویش محلی متفاوت است چرا که در آن طبقه اجتماعی به جای تقسیم‌بندی‌های جغرافیایی، ویژگی‌های منحصر به فرد زبانی را ایجاد می‌کند.[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Wolfram, Walt (2004). "Social varieties of American English". In E. Finegan and J.R. Rickford (ed.). Language in the USA: Themes for the Twenty-first Century. Cambridge University Press. ISBN 0-521-77747-X.
  2. Wilkoń, Aleksander (2000). Typologia odmian językowych współczesnej polszczyzny (به لهستانی) (2 ed.). Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego. pp. 87–88. ISBN 83-226-0975-2.
  3. Eifring, Halvor. "7 Language and Variation". Linguistics for Students of Asian and African Languages.