کیت تجاوز جنسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد


کیت تجاوز جنسی یا کیت آزمایش تجاوز جنسی بسته‌ای شامل اقلامی است که توسط پرسنل پزشکی برای جمع‌آوری و حفظ شواهد فیزیکی پس از ادعای اجبار یا مجبور کردن جسمی شخص به فعالیت جنسی یا تعرض جنسی استفاده می‌شود. شواهد جمع‌آوری‌شده از قربانی می‌تواند به تحقیقات جنایی تجاوز جنسی و تعقیب مهاجم مظنون کمک کند.[۱][۲][۳]

شواهد DNA با شناسایی مجرمان، افشای مجرمان زنجیره ای از طریق تطبیق DNA در بین پرونده‌ها، و تبرئه کسانی که به اشتباه متهم شده‌اند، می‌تواند مفید باشد.[۴]

این کیت در اواسط دهه ۱۹۷۰ در شیکاگو ساخته شد تا پروتکل یکسان تری برای جمع‌آوری شواهد پس از تجاوزات جنسی فراهم کند. در حالی که لوئیس آر. ویتولو اغلب به عنوان توسعه‌دهنده اولین کیت شناخته می‌شود، در ابتدا توسط مارتی گدارد، که مدافع قربانیان و مؤسس سازمان کمک به شهروندان شیکاگو برای کمک به قربانیان بود به ویتولو پیشنهاد شد.[۵][۶][۷][۸] برای سال‌ها، ابزار استاندارد شده به عنوان کیت Vitullo نیز نامیده می‌شد.[۹][۱۰]

امروزه به صورت محاوره ای به عنوان کیت تست تجاوز جنسی شناخته می‌شود که به جای هم برای اشاره به شواهد خاصی که از طریق استفاده از کیت تجاوز جنسی به دست می‌آید استفاده می‌شود.[۱۱]

تاریخ[ویرایش]

در دهه ۱۹۷۰، پس از اینکه جنبش فمینیست اولین کشش خود را به دست آورد، و رسانه‌ها شروع به پوشش گزارش تجاوز جنسی و سایر اشکال تجاوز جنسی کردند، یک بازمانده تجاوز جنسی به نام مارتا گدارد برای ایجاد یک بسته جامع جمع‌آوری شواهد تجاوز جنسی وارد فعالیت شد.

فقدان پروتکل استاندارد برای جمع‌آوری صحیح چنین شواهدی، و عدم درک یا همدردی با کسانی که از آسیب‌های روانی چنین جنایاتی رنج می‌برند، به این معنی است که چنین شواهدی، زمانی که جمع‌آوری می‌شوند، به گونه‌ای حفظ نمی‌شوند که یکپارچگی خود را حفظ کنند. گدارد کمیته شهروندان برای کمک به قربانیان مستقر در شیکاگو را برای رسیدگی به این موضوع تأسیس کرد و با مشورت با متخصصان پزشکی، مقامات مجری قانون، اعضای سیستم قضایی و دانشمندان در مورد این فرایند تحقیق کرد.[۱۲]

گدارد از طریق دوستی باکریستی هفنر تاجر آمریکایی، بودجه ای را برای کیت‌ها از بنیاد پلی بوی، مؤسسه خیریه ای که توسط پدر هفنر، بنیانگذار مجله بزرگسالان معروف آمریکایی، پلی بوی، هیو هفنر تأسیس شده بود، به دست آورد.[۱۳][۱۴]

این کیت برای اولین بار در سپتامبر ۱۹۷۸ مورد استفاده قرار گرفت، طبق مقاله ای درشیکاگو تریبون در سال ۱۹۸۰، ۲۶ اورژانس بیمارستان شهرستان کوک استفاده از آن را در عمل استاندارد خود برای جمع‌آوری شواهد ردیابی هنگام درمان قربانیان تجاوز قرار دادند. کمتر از دو سال بعد، ۲۱۵ بیمارستان در سراسر ایلینوی از آن استفاده کردند.[۱۵]

این کیت پس از استفاده گروهبان پلیس شیکاگو، لوئیس ویتولو، رئیس میکروآنالیزور آزمایشگاه جنایی شیکاگو که روی پرونده‌های پرمخاطب کار می‌کرد، به کیت ویتولو نیز معروف شد.[۱۶]

بر اساس استفاده مؤثر از کیت‌ها در شیکاگو، شهر نیویورک سیستم کیت گدارد را در سال ۱۹۸۲ پذیرفت. در سال ۱۹۸۴، گدارد در کنفرانس اداره تحقیقات فدرال (FBI) در مورد پروژه آزمایشی شیکاگو سخنرانی کرد. بر اساس ارائه او، وزارت دادگستری به گدار کمک مالی کرد تا با سفر به سایر ایالت‌ها برنامه‌های آزمایشی کیت تجاوز جنسی خود را آغاز کنند.[۱۷]

محتویات کیت[ویرایش]

متخصصان پزشکی در کمپ فینیکس در نزدیکی کابل، افغانستان، نحوه استفاده از کیت تجاوز جنسی را یادمی‌گیرند.

کیت تجاوز جنسی شامل جعبه‌های کوچک، اسلایدهای میکروسکوپ و کیسه‌های پلاستیکی برای جمع‌آوری و ذخیره شواهدی مانند الیاف لباس، مو، بزاق، خون، مایع منی یا مایعات بدن است. بسته‌های تجاوز جنسی بسته به مکان متفاوت است، اما معمولاً موارد زیر را شامل می‌شود:[۱۸][۱۹][۲۰][۲۱]

  • دستورالعمل‌ها
  • کیسه و برگه برای جمع‌آوری شواهد
  • سواب برای جمع‌آوری مایعات از لب‌ها، گونه‌ها، ران‌ها، واژن، مقعد و باسن
  • ظروف جمع‌آوری ادرار استریل
  • ظروف نمونه استریل
  • دستگاه‌های جمع‌آوری خون
  • شانه برای جمع‌آوری مو و فیبر از بدن قربانی استفاده می‌شود
  • اسلایدهای شیشه ای شفاف
  • پاکت‌های خود مهر و موم شده برای نگهداری لباس، موهای سر، موهای ناحیه تناسلی و نمونه خون قربانی
  • انتخاب ناخن برای خراشیدن زباله از زیر ناخن
  • ملحفه‌های سفید برای گرفتن شواهد فیزیکی از بدن جدا شده‌اند
  • فرم‌های اسناد و مدارک
  • برچسب‌ها
  • آب استریل و نمک[۲۲][۲۳][۲۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Rape". Family Doctor. March 21, 2017. Retrieved April 22, 2018.
  2. "Sexual Abuse and Assault Against Women". WebMD. Retrieved April 22, 2018.
  3. "What is the Rape Kit Backlog?". End the Backlog (به انگلیسی). Joyful Heart Foundation. Archived from the original on February 1, 2018. Retrieved April 24, 2018.
  4. Campbell, R. , Fehler-Cabral, G. , Bybee, D. , & Shaw, J. (2017)."Forgotten evidence: A mixed methods study of why sexual assault kits (SAKs) are not submitted for DNA forensic testing"[پیوند مرده]. Law and Human Behavior, 41 (5), 454-467.
  5. Shelby, Renee (December 24, 2018). "Whose rape kit? Stabilizing the Vitullo® Kit through positivist criminology and protocol feminism". Theoretical Criminology (به انگلیسی). 24 (4): 669–688. doi:10.1177/1362480618819805.
  6. Kennedy, Pagan (17 June 2020). "The Rape Kit's Secret History". The New York Times. Retrieved 17 June 2020.
  7. Freudenheim, Betty (2 December 1978). "Chicago Hospitals Are Using New Kit to Help Rape Victims Collect Evidence". The New York Times. p. 48. Retrieved 17 June 2020.
  8. "Marty Goddard Interview Transcript, February 26, 2003". The University of Akron Oral History of the Crime Victim Assistance Field: Video and Audio Archive. The University of Akron. Retrieved 17 June 2020.
  9. {{cite book}}: Empty citation (help)
  10. Ravitz, Jessica (November 21, 2015). "The Story Behind the First Rape Kit". CNN. Retrieved 13 May 2016.
  11. "What is a Rape Kit?". Rape, Abuse & Incest National Network. 2009. Retrieved April 22, 2018.
  12. Shelby, Renee (December 24, 2018). "Whose rape kit? Stabilizing the Vitullo® Kit through positivist criminology and protocol feminism". Theoretical Criminology (به انگلیسی). 24 (4): 669–688. doi:10.1177/1362480618819805.
  13. Kennedy, Pagan (17 June 2020). "The Rape Kit's Secret History". The New York Times. Retrieved 17 June 2020.
  14. Ravitz, Jessica (November 21, 2015). "The Story Behind the First Rape Kit". CNN. Retrieved 13 May 2016.
  15. Ravitz, Jessica (November 21, 2015). "The Story Behind the First Rape Kit". CNN. Retrieved 13 May 2016.
  16. Ravitz, Jessica (November 21, 2015). "The Story Behind the First Rape Kit". CNN. Retrieved 13 May 2016.
  17. Kennedy, Pagan (17 June 2020). "The Rape Kit's Secret History". The New York Times. Retrieved 17 June 2020.
  18. {{cite book}}: Empty citation (help)
  19. "What is a Rape Kit?". Rape, Abuse & Incest National Network. 2009. Retrieved April 22, 2018.
  20. Hess, Amanda (April 9, 2010). "Test Case: You're Not a Rape Victim Unless Police Say So" بایگانی‌شده در ۲۰۱۰-۰۵-۰۴ توسط Wayback Machine. Washington City Paper. Page 2 of 3
  21. "Vaginal swab kit". Pentok. Archived from the original on June 20, 2015.
  22. {{cite book}}: Empty citation (help)
  23. "What is a Rape Kit?". Rape, Abuse & Incest National Network. 2009. Retrieved April 22, 2018.
  24. Hess, Amanda (April 9, 2010). "Test Case: You're Not a Rape Victim Unless Police Say So" بایگانی‌شده در ۲۰۱۰-۰۵-۰۴ توسط Wayback Machine. Washington City Paper. Page 2 of 3