کولون عرضی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کولون عرضی
ترسیم روده بزرگ از جلو
(بخش افقی به رنگ آبی)
جلوی شکم، علائم سطحی کبد، معده و روده بزرگ
جزئیات
ساخته ازMidgut (first 2/3) Hindgut (last 1/3)
سرخرگ‌هاMiddle colic artery
سیاهرگ‌هاMiddle colic vein
شناسه‌ها
لاتینcolon transversum
MeSHD044684
TA98A05.7.03.004
TA22984
FMA14546

در آناتومی انسان، کولون عرضی (به انگلیسی: Transverse colon) یا پس‌رودهٔ افقی[۱] طولانی‌ترین و متحرک‌ترین بخش روده بزرگ است.

موقعیت آناتومی[ویرایش]

از روده بزرگ صعودی در خم کولون راست (خم کبدی) با خمیدگی پایین‌رونده به سوی کولون نزولی عبور می‌کند و در آنجا به شدت روی خود در زیر انتهای پایین طحال خم می‌شود و خم کولون چپ (خم طحال) را تشکیل می‌دهد. در مسیر خود قوسی را توصیف می‌کند که فرورفتگی آن به سوی عقب و کمی به سمت بالا است. به سوی انتهای طحال آن اغلب یک خمیدگی U-شکل ناگهانی وجود دارد که ممکن است پایین‌تر از خمیدگی اصلی پایین بیاید.

تقریباً به‌طور کامل توسط صفاق پشتیبانی می‌شود و توسط یک تکثیر بزرگ و پهن از آن غشاء، مزانتر، به مرز تحتانی لوزالمعده متصل می‌شود.

از نظر سطح بالایی با کبد و کیسه صفرا، خمیدگی بزرگ معده و انتهای پایین طحال ارتباط دارد. با سطح زیرین آن، با روده کوچک؛ با سطح جلویی آن، با لایه خلفی چادرینه بزرگ و دیواره شکم. سطح پشتی آن از راست به چپ با بخش پایین دوازدهه، سر لوزالمعده و برخی از پیچش‌های ژژونوم و ایلئوم در ارتباط است.

کولون عرضی آب و املاح را جذب می‌کند.

منابع[ویرایش]

  1. «پس‌رودهٔ افقی، کولون افقی» [زیست‌شناسی] هم‌ارزِ «transverse colon, colon transversum»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سوم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۵۰-۸ (ذیل سرواژهٔ پس‌رودهٔ افقی)