کاترین اینگراهام

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کاترین اینگراهام (به انگلیسی: Catherine Ingraham) استاد معماری برنامه تحصیلات تکمیلی معماری در موسسه پرت در شهر نیویورک است، برنامه ای که او بین سال‌های ۱۹۹۹–۲۰۰۵ کرسی آن را در اختیار داشت.[۱]

زندگی‌نامه[ویرایش]

اینگراهام فرزند گوردون اینگراهام و الیزابت رایت اینگراهام است. او در کلرادو بزرگ شد و دکترای خود را در دانشگاه جانز هاپکینز گرفت. اینگراهام مناصب دانشگاهی را در دانشگاه ایلینوی در شیکاگو و دانشگاه ایالتی آیووا برگزار کرده و پیش از پیوستن به و گرفتن کرسی در پرت در سال ۱۹۹۹، استاد مدعو در دانشگاه پرینستون، GSD و دانشگاه کلمبیا بوده‌است.[۲]

او متأهل است، یک پسر دارد و یکی از هشت نتیجهٔ فرانک لوید رایت است.[۳]

آثار منتشر شده و ویراستاری‌ها[ویرایش]

اینگراهام نویسندهٔ معماری، حیوانات، انسان: شرایط نامتقارن (راتلج ۲۰۰۶)، معماری و بارگذاری خطی (نشر دانشگاه ییل ۱۹۹۸)،[۴] و یکی از ویراستاران بازسازی تئوری معماری (انتشارات دانشگاه نورثوسترن ۱۹۸۶) بود. از سال ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۸، اینگراهام با مایکل هیز و آلیشیا کندی، اسمبلج: مجله انتقادی معماری و فرهنگ طراحی را سردبیری می‌کرد. اینگراهام به‌طور گسترده در نشریات دانشگاهی و مجموعه کتاب‌ها نوشته و در مدارس معماری ملی و بین‌المللی سخنرانی کرده. در طول زندگی حرفه‌ای او در سمپوزیوم‌هایی شرکت کرده یا آن‌ها را سازمان داده که بحث‌های جدی در مورد معماری را پیش می‌برند؛ در فوریه ۲۰۰۸، او در دانشگاه کلمبیا کنفرانسی دربارهٔ زندگی و فرم پویانما و با نام «بخش حیوانات» برگزار کرد.

طراحی[ویرایش]

در سال ۲۰۰۱، اینگراهام با همکاری معمار لوری هاوکینسون برنده مسابقه مشاوره و طراحی ساختمان موزه تاریخ زنان در نیویورک شد.

منابع[ویرایش]

  1. Faculty profile, retrieved 2011-07-16.
  2. http://articles.nydailynews.com/1999-07-20/local/18116010_1_willowbrook-park-mccarren-park-architecture-and-urban-design/2
  3. "Architect's granddaughter: He stood for individuality", Colorado Springs Gazette, August 14, 1990.
  4. Ingraham, Catherine (March 1998). "Architecture and the Burdens of Linearity". Yale University Press. Retrieved 11 July 2011.