پیش‌نویس:زیرساخت اطلاعاتی دفاعی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

زیرساخت اطلاعات دفاعی (DII) یک شبکه نظامی امن است که به وزارت دفاع بریتانیا طعلق دارد. این زیرساخت بوسیله تمام جوخه های نیروهای مسلح، از جمله نیروی دریایی سلطنتی ، ارتش بریتانیا و نیروی هوایی سلطنتی و همچنین کارمندان دولتی وزارت دفاع مورد استفاده قرار میگیرد. این اطلاعات به ایستگاه ها و کشتی های قرار گرفته در دریا می رسد، اما به هواپیماهای در حال پرواز نمی رسد.

همکاری روز افزون DII کنسرسیوم اطلس شناخته می شود و از فناوری DXC (EDS قبلی)، فوجیتسو ، ایرباس دفاع و فضا (سابق دفاع و امنیت EADS) و CGI (قبلاً Logica) تشکیل شده است.

از ماه مه 2016، کاربران MOD DII شروع به بومی سازی به سبک جدید فناوری اطلاعات در حوضه دفاع نظامی کردند که به عنوان MODNET شناخته می شود. که این همچنان توسط ATLAS پشتیبانی می شود.

بررسی اجمالی[ویرایش]

DII از 2000 سایت MOD با حدود 150000 پایانه (رومیزی و لپ تاپ) و 300000 حساب کاربری پشتیبانی می کند. این سامانه طوری طراحی شده است که درجه بالایی از مقاومت، انعطاف پذیری و امنیت را در دفاتر وزارت دفاع بریتانیا، پایگاه های خارج از کشور، در دریا و در خط مقدم ارائه ارتباطات از "فضای تجاری به فضای جنگ" را اراعه دهد. مقصود آن منطقی کردن و بهبود ارائه فناوری اطلاعات برای بخش دفاعی در قرن بیست و یکم است. شامل یک تغییر فرهنگ عمده برای کاربران MOD و روش های کار آنها از طریق ساختاری از مناطق کاری مشترک با امنیت و دسترسی کنترل شده است. باید یک سیستم مدیریت سوابق و امکانات جستجو را همراه با طیف وسیعی از خدمات اداری ارائه دهد. این میزبان چند صد COTS ( تجاری خارج از قفسه ) و برنامه های MOD سفارشی از طیف وسیعی از تامین کنندگان است که مطابق با استانداردهای امنیتی مورد نیاز ارزیابی شده اند. این شبکه داده های الفبایی عددی، گرافیکی و ویدئویی را مدیریت می کند. این سیستم اطلاعاتی را از سطوح محدود به سطوح فوق سری حمل می کند، اما کاربران فقط می توانند داده ها و برنامه هایی را ببینند که برای آنها مجاز هستند.

رویکرد افزایشی[ویرایش]

به منظور از کهش خطرات احتمالی برنامه، مجموعه اطلس و وزارت دفاع بریتانیا یک رویکرد افزایشی برای توسعه و اجرای DII با قرارداد جداگانه برای هر افزایش، اتخاذ کردند. جدول زمانی تمدید شده به وزارت دفاع در تعریف نیازمندی‌هایش اجازه می‌دهد.

  • افزایش 1: قرارداد مارس 2005 منعقد شد. این 70000 دستگاه دسترسی کاربر (UAD) و 200000 حساب کاربری در دامنه‌های محدود و مخفی در 680 مکان ثابت را پوشش می‌دهد.
  • افزایش 2a: قرارداد منعقد شده در دسامبر 2006. این برای 44000 UAD اضافی و 58000 حساب کاربری در دامنه های محدود و مخفی، دوباره در مکان های ثابت بود.
  • افزایش 2b: قرارداد اعطا شده در سپتامبر 2007: این DII(F) را به محیط مستقر با ارائه UADs برای پشتیبانی از عملیات مستقر در زمین و دریا گسترش داد.
  • Increment 2c: در ژانویه 2009 امضا شد. این امر ردپای DII را به حوزه فوق سری گسترش داد تا از تعدادی عملیات کلیدی و ابتکارات اطلاعاتی پشتیبانی کند.
  • افزایش 3a: قرارداد منعقد شده در ژانویه 2010. اطلس 42000 UAD فعال در دامنه های محدود و مخفی را در اختیار سایر سایت های ثابت MOD قرار داد. این از حدود 60000 پرسنل، به ویژه در RAF، در فرماندهی مشترک هلیکوپتر و سایر مکان‌های وزارت دفاع پشتیبانی می‌کرد. Increment 3a لوح تقدیر رئیس ماتریل دفاعی وزارت دفاع را دریافت کرد.

هزینه ها و شفافیت[ویرایش]

وزارت دفاع بریتانیا به پارلمان اطلاع داد که این سیستم 2.3 میلیارد پوند هزینه خواهد داشت، با وجود اینکه با خبر بود هزینه آن حداقل 5.8 میلیارد پوند خواهد بود. [۱]

تا سال 2008 آن برنامه در حال اجرا با حداقل ۱۸ ماه تاخیر بود. [۲] تنها 29000 از 63000 سامانه قرارداد شده را انجام داده بود. و هیچ یک از توانایی های پنهان قرارداد را به انجام نرسانده بود.

در ماه ژانویه سال 2010، معاونت پارلمانی وزارت امور خارجی در مورد دفاع بیان کرد که وزارت دفاع مجوز افزایش DII 3a را با هزینه حدود 540 میلیون پوند را صادر کرده است که 42000 پایانه در RAF و در فرماندهی مشترک هلیکوپتر را اراءه میکند. او اعلام کرد که این پروژه "سود های" به ارزش فرا تر از 1.6 میلیارد پوند در طول 10 سال قرارداد را فراهم خواهد کرد. در آن سال قرار بود این پروژه حداقل 7 میلیارد پوند هزینه داشته بردارد، با این وجود، دولت بریتانیا اعلام کرد که شاید تلاش کند این هزینه را کاهش دهد. [۱]

تا سال 2014، تولید تمام پایانه‌های کشور بریتانیا تکمیل شد و کامپیوتر های رومیزی و پرینتر های واقعی به سخت‌افزار جدید به‌روزرسانی شد. عرضه به خارج از کشور رو به اتمام بود و بیشتر از نیمی از ناوگان، از جمله ناو هواپیمابر HMS Queen Elizabeth مجهز شده بودند. قسمت پایانی استقرار قابلیت Secret قرار بود در تابستان 2014 تکمیل شود.

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Collins, Tony (16 January 2009). "MoD concealed the truth on £7bn DII project costs". Computer Weekly. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «cw-2008-01-16» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  2. Rush, Julian (15 November 2007). "MoD system: 'unmitigated disaster'". Channel 4 News. Archived from the original on 2016-03-04.

لینک های خارجی[ویرایش]