پیانو چهارگوش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یک پیانو چهار گوش

پیانو چهارگوش (به انگلیسی: square piano) نوعی پیانو به شکل مستطیل است که سیم‌ها در آن به صورت افقی قرار دارد که به شکل مورب در قالبی مستطیل شکل در بالای چکش‌های ساز قرار گرفته‌اند. کلاویه های این ساز در طول جعبه ساز قرار دارند.[۱]

تاریخچه[ویرایش]

از حدود سال‌های ۱۷۶۰ پیانوهای چهارگوش انگلیسی و وینی در طرح‌های بسیار مختلفی چه از لحاظ عملکرد و چه از لحاظ ظاهر ساخته شدند. به دلیل تازه بودن رقابت صنعتی در آن زمان و همچنین تازه بودن طراحی ساز انواع خوبی از این ساز با کیفیت بالا به تولید شد.

منابع[ویرایش]

  1. Lancaster, Geoffrey (2015). The First Fleet Piano: Volume One: A Musician’s View. Acton, Australia: Australia National University Press. ISBN 978-1-922144-64-5.