پیام فیلی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پیام فیلی
زاده۱۹۸۵
کرمانشاه
پیشهشاعر، نویسنده
ملیتایران

پیام فِیْلی (زادهٔ ۱۹۸۵) شاعر و نویسنده اهل ایران است. او در سال ۲۰۱۴ به ترکیه رفت و از آنجا به دعوت وزارت فرهنگ اسرائیل به این کشور مهاجرت کرد.[۱] [۲]

زندگی ادبی[ویرایش]

تا به حال از وی هشت اثر به چاپ رسیده‌است. سه مجموعه شعر با عنوان‌های سکوی آفتاب (نشر آرویج. تهران ۱۳۸۴)، منظومهٔ حسنک (نشر گیلگمیشان. تورنتو ۲۰۱۲) و منظومهٔ دشت سفید (نشر نوگام. لندن۲۰۱۳). همچنین در سال‌های اخیر سه رمان از وی منتشر شده، برج‌ها و برکه‌ها (نشر لولو. آمریکا ۲۰۰۶) من سبز می‌شوم، میوه می‌دهم؛ انجیر (نشر گردون. برلین ۲۰۱۰) پسر چندم سال‌های ابری (نشر گردون برلین۲۰۱۲) سیاره‌ای که تنها ساکنانش پروانه‌ها هستند (نشر ناکجا. پاریس ۲۰۱۸). از او مجموعه داستان کوتاهی هم منتشر شده با عنوان برهوت ارغوان و تکلم آب‌ها (نشر گیلگمیشان ۲۰۱۳. تورنتو) اگر چه آثار پیام فیلی در داخل ایران مجوز نشر دریافت نمی‌کنند اما به خاطر سبک خاص و خلاقانهٔ آنها و موضوعاتی که به آنها می‌پردازد و اغلب در ایران موضوع ممنوعه محسوب می‌شوند، در سالهای اخیر به ویژه خارج از ایران با استقبال مخاطب ایرانی روبه‌رو شده‌است.[۳][۴]

داستان بلند من سبز می‌شوم، میوه می‌دهم؛ انجیر توسط مژگان نوی به عبری ترجمه و در اسرائیل (2015 Resling Publisher) منتشر شده‌است.

منابع[ویرایش]

  1. Meet the Gay Iranian Poet Who Has Taken Refuge in an Unlikely Place: Israel
  2. Jack Moore. "Israel has extended the visa of a gay Iranian poet". Newsweek. Retrieved 29 May 2016.
  3. صمیمی، مهرناز (25 اردی‌بهشت 1391). «ادبیات در کشور به نوعی طرد و منزوی شده». صدای آمریکا. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  4. صمیمی، مهرناز (25 اردی‌بهشت 1391). «باغ، رو ما چادر مخمل کشید». صدای آمریکا. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)