پولس سام‌شادی
پولس سام‌شادی (زبان یونانی: Παῦλος ὁ Σαμοσατεύς، از سال ۲۰۰ تا ۲۷۵ پس از میلاد زندگی می‌کرد) او اسقف انطاکیه از سال ۲۶۰ تا ۲۶۸ و آغازگر بدعتی دینی بود که به نام او پولسی‌گری (پاولیانیسم) نامیده می‌شود. او در زمره سه‌گانه‌ناباوران و معتقد به تک‌وجود بودن خدا بود. آموزه‌های او منعکس کننده فرزندخوانده‌باوری است.
زندگی[ویرایش]
پلس در سام‌شاد در خانواده ای فقیر به دنیا آمد. او در سال ۲۶۰ به عنوان اسقف انطاکیه انتخاب شد..
آموزه‌های تک‌وجودباور او مخالفت شدیدی را در کلیسا برانگیخت. او همچنین به فساد مالی در مقیاس بزرگ متهم شد. ادوارد گیبون او را چنین توصیف می‌کند:
پولس می‌گفت که عیسی یک انسان صرف به دنیا آمد، اما او با لوگوس الهی یا کلام خدا آمیخته شد. از این رو، عیسی را نه به عنوان خدایی که انسانی شده، بلکه به عنوان انسانی که خدایی شده می‌انگاشت.
پلوس یکی از پیشگامان اولیه فرزندخوانده‌باوری بود. گفته می‌شود که پولس‌گرایان ارمنستان به آموزه‌های او پایبند بودند و نام خود را از او دریافت کردند. سوابق تاریخی نشان می‌دهد که پولس‌گرایان بیشتر به خاطر دیدگاه‌های عرفانی و شمایل‌شکنانه‌شان مورد آزار و شکنجه قرار گرفتند تا به دلیل پایبندی به فرزندخوانده‌باوری.
شاگرد پولس، لوسیان انطاکی، تأثیر عمده ای بر آریوس، بنیانگذار آریانیسم داشته‌است.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- This article incorporates text from a publication now in the public domain: Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Paul of Samosata". Encyclopædia Britannica (به انگلیسی) (11th ed.). Cambridge University Press.</img>This article incorporates text from a publication now in the public domain: Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Paul of Samosata". Encyclopædia Britannica (به انگلیسی) (11th ed.). Cambridge University Press.
- کلیفتون، چاس اس. (۱۹۹۲): دایرةالمعارف بدعت‌ها و بدعت گذاران، کتاب‌های ABC-CLIO.
