پایونیر ۳
 پایونیر ۳ در حال بازرسی قبل از ارسال به کیپ کاناورال | |
| گونه مأموریت | پرواز کناری ماه |
|---|---|
| اپراتور | ناسا \ سازمان موشک بالستیک ارتش |
| شناسهٔ هاروارد | 1958 Theta ۱ |
| شماره ستکات | ۱۱۱ |
| مدت مأموریت | ۱ روز و ۱۴ ساعت |
| اوج زمینی | ۱۰۲٬۳۶۰ کیلومتر (۶۳٬۶۰۰ مایل) |
| ویژگی‌های فضاپیما | |
| گونه فضاپیما | پرواز کناری ماه |
| سازنده | آزمایشگاه پیش‌رانش جت |
| جرم پرتاب | ۵٫۸۷ کیلوگرم (۱۲٫۹ پوند) |
| آغاز مأموریت | |
| تاریخ راه‌اندازی | 6 December 1958, 05:45:12 GMT[۱] |
| موشک | جونو ۲ |
| سایت پرتاب | مرکز نیروی هوایی کیپ کاناورال، LC-5 |
| پایان مأموریت | |
| تاریخ واپاشی | 1958 December ۷ |
پایونیر ۳ (به انگلیسی: Pioneer 3) فضاپیمای با پایدارسازی چرخش بود که در ساعت ۰۵:۴۵:۱۲ به وقت گرینویچ[۲] در ۶ دسامبر ۱۹۵۸ توسط سازمان موشک بالستیک ارتش ایالات متحده در همکاری با ناسا و با استفاده از موشک جونو ۲ به فضا پرتاب شد. این فضاپیما در اصل به عنوان کاوشگر ماه در نظر گرفته شده بود، اما نتوانست طبق برنامه از ماه گذشته و وارد مداری خورشیدمرکزی شود. با این حال قبل از سقوط دوباره به زمین به ارتفاع ۱۰۲۳۶۰ کیلومتری رسید. اهداف تجدیدنظر شدهٔ فضاپیما شامل اندازه‌گیری تشعشع در کمربند تشعشعی ون آلن بیرونی با استفاده از دو لوله گایگر-مولر و آزمایش مکانیسم ماشه برای آزمایشی عکاسی در ماه بود.
منابع[ویرایش]
- ↑ https://nssdc.gsfc.nasa.gov/nmc/spacecraft/displayTrajectory.action?id=1958-008A - 24 January 2020
- ↑ ps://nssdc.gsfc.nasa.gov/nmc/spacecraft/displayTrajectory.action?id=1958-008A - 24 January 2020
 | این یک مقالهٔ خرد فضاپیما یا ماهواره است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |