پادشاهی گاندهارا
Gandhāra | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ح. ۱۲۰۰ BCE–ح. ۵۳۵ BCE | |||||||
.png) Gandhāra among the ماهاجاناپاداها in the Post Vedic period | |||||||
| پایتخت | تاکسیلا | ||||||
| زبان(های) رایج | پراکریت | ||||||
| دین(ها) | دین ودائی جین بودیسم | ||||||
| نام(های) اهلیت | Gāndhārī | ||||||
| حکومت | Monarchy | ||||||
• ح. ۷۰۰ BCE | Nagnajit | ||||||
• ح. ۵۵۰ BCE | Pukkusāti | ||||||
| دوره تاریخی | عصر آهن هندوستان | ||||||
• بنیان‌گذاری | ح. ۱۲۰۰ BCE | ||||||
• Conquered by the شاهنشاهی هخامنشی | ح. ۵۳۵ BCE | ||||||
| |||||||
| امروز بخشی از | پاکستان | ||||||
پادشاهی گاندهارا (انگلیسی: Gandhāra) (به سانسکریت: Gandhāra؛ پالی: Gandhāra) دودمانی هندوآریایی بودند که در حدود ۱۲۰۰ تا ۵۳۵ پیش از میلاد در بخشی از شمال هند و شرق افغانستان و پاکستان حکومت می‌کردند. حضور این سلسله پادشاهی در دوران عصر آهن در هندوستان اثبات شده‌است. پادشاهی گاندارا در اواخر دوره ودایی در دو طرف رودخانه سند واقع بود و با ناحیه راولپندی امروزی پنجاب پاکستان امروزی و ناحیه پیشاور خیبر پختونخوا مطابقت دارد. در قرن ششم قبل از میلاد، گاندارا به دره کشمیر گسترش یافت. پایتخت گانهارا تاکسیلا و شهر مهم دیگر آن پوسکالاواتی بود. در اواخر قرن ششم قبل از میلاد، بنیانگذار امپراتوری هخامنشی، کوروش، بلافاصله پس از فتح ماد، لیدی و بابل، به گندهارا لشکر کشید و آن را به امپراتوری خود ضمیمه کرد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- Jain, Kailash Chand (1974). Lord Mahāvīra and His Times. Delhi, India: Motilal Banarsidass. p. 66. ISBN 978-8-120-80805-8.
- Raychaudhuri, Hemchandra (1953). Political History of Ancient India: From the Accession of Parikshit to the Extinction of Gupta Dynasty. University of Calcutta.
- Sikdar, Jogendra Chandra (1964). Studies in the Bhagawatīsūtra. Muzaffarpur, Bihar, India: Research Institute of Prakrit, Jainology & Ahimsa. pp. 388–464.