وحید آنلاین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
وحید آنلاین

وحید آنلاین (انگلیسی: Vahid Online) نام مستعار[۱] یک شهروند[۲][۳] و کنشگر اینترنتی[۱][۲] است که برخی رسانه‌ها او را «وحید حقیقت‌طلب» معرفی کرده‌اند.[۴] او یک گیک خبری است و بسیاری از دنبال‌کنندگانش از او به عنوان منبع اخبار و اطلاعات روز یاد می‌کنند.[۵]

کنشگری[ویرایش]

او در هنگام هجوم نیروهای دولتی به ستاد انتخاباتی میر حسین موسوی در روزهای منتهی به انتخابات سال ۸۸ حضور داشت و تصاویر این واقعه را از طریق تلفن همراه در بلاگ خود و در شبکه‌های اجتماعی منتشر نمود.[۶] تنها پس از چند ساعت، ۸٬۰۰۰ کاربر تصاویر منتشر شده توسط او را مشاهده کردند و فیلمی که او گرفته بود در بخش خبر شامگاهی تلویزیون فارسی بی‌بی‌سی پخش شد.[۶] در آن زمان، پست‌های او در شبکه‌های اجتماعی دربارهٔ وقایع پس از انتخابات به منبع خبری برای رسانه‌های خارج از کشور تبدیل شد.[۵]

خروج از ایران[ویرایش]

پس از این‌که او برای فعالیت‌هایش تحت تعقیب قرار گرفت، مخفی و پس از مدتی، به کمک قاچاقچیان به ترکیه رفت[۶] و سپس به ایالات متحده پناهنده شد.[۷]

بن و بازشدن اکانت گوگل پلاس[ویرایش]

سیاست آن زمان «گوگل پلاس» مبتنی بر اجازه ندادن به کاربران برای استفاده از نام مستعار، او را مجبور کرد که حساب خود را در آن شبکه غیرفعال کند. بعدها گوگل متوجه شد که این نام مستعار در میان دنبال‌کنندگانش شناخته شده‌است و حساب او را دوباره فعال نمود.[۱]

پوشش رویدادهای خبری در ایران[ویرایش]

وحید آنلاین از جمله در کانال تلگرامی‌اش با چند صد هزار دنبال‌کننده، اخبار و تصاویر اعتراضات ۱۳۹۶، اعتراضات آبان و دی ۱۳۹۸ و اعتراضات سال ۱۴۰۱ در ایران را پوشش داد. رسانه‌های متعدد بین‌المللی از این فعالیت او یاد کرده‌اند[۸][۹] و به او به عنوان یکی از منابع خبری برای ایرانیان اشاره کرده‌اند؛[۱۰] از جمله تلاش او بابت راستی‌آزمایی محتوایی که در کوران این اعتراض‌ها به دستش می‌رسید.[۱۱]

وحید آنلاین همچنین منبع اولین انتشار برخی مستندات مربوط به این رویدادهای خبری بوده‌است؛ مثلاً فیلمی که او برای نخستین‌بار منتشر کرد و نشان می‌داد آنچه به نظر می‌رسد کیسه ده‌ها جنازه بود در گورستان معصومه در شهر قم منتظر دفن بودند.[۱۲]

دیدگاه‌ها[ویرایش]

وحید آنلاین بارها فرضیه انقلاب توییتری (استفاده انقلابیون و تظاهرکنندگان از توییتر و شبکه‌های اجتماعی برای ارتباط با یکدیگر)[۲] و دیدگاه داگلاس راشکاف دربارهٔ «نقش رسانه‌های اجتماعی در تظاهرات مربوط به انتخابات سال ۸۸»[۱۳] را به چالش کشیده و آن‌ها را اغراق‌آمیز خوانده‌است.[۷][۱۴]

او معتقد است مسدود کردن دسترسی به محصولات آنلاین در ایران توسط شرکت‌هایی مانند گوگل، همانند فیلترینگ اینترنت در ایران توسط دولت است.[۱۵]

او دربارهٔ حضور محمدجواد ظریف در رسانه‌های اجتماعی گفته‌است: «ظریف اولین مقام بلندپایه ایرانی است که با انگشتان خودش تایپ می‌کند و اعلام کرده که از فیس‌بوک استفاده می‌کند، سایتی که در دادگاه معترضین اعتراضات ۱۳۸۸ به عنوان «ابزار دشمنان» از آن یاد شده»[۱۶] و همین‌طور: «مردم به موضع حکومت دربارهٔ فیس‌بوک عادت کرده‌اند و امیدوارند که با وجود این وزیر امور خارجه، این سایت رفع فیلتر شود.»[۱۷]

پیوند به بیرون[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ MacKinnon, Rebecca; Lim, Hae-in (July 17, 2014), Google Plus Finally Gives Up on Its Ineffective, Dangerous Real-Name Policy, Slate, retrieved October 13, 2015
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ Morozov, Evgeny (2012), The Net Delusion: The Dark Side of Internet Freedom, New York: PublicAffairs, pp. 15–16, ISBN 1-61039-163-2
  3. Keshmiripour, Behzad; Ahadi, Shahram (May 27, 2013), The fight for and over social media in Iran, Deutsche Welle, retrieved October 13, 2015
  4. «وحید آنلاین کیست؟». ۱ آذر ۱۳۹۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ مه ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۳۰ مه ۲۰۱۷.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ Best Person to Follow Persian, The Bobs, June 11, 2010, archived from the original on 15 August 2016, retrieved October 13, 2015
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ Diamond, Larry; Plattner, Marc F. (2012), Liberation Technology: Social Media and the Struggle for Democracy, Baltimore: Johns Hopkins University Press, pp. 145–146, ISBN 1-4214-0698-5
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ Ippolita (2015), Rasch, Miriam (ed.), The Facebook Aquarium: The Resistible Rise of Anarcho-Capitalism (PDF), Theory on Demand, vol. #15 (Revised and updated ed.), Amsterdam: Institute of Network Cultures, p. 84, ISBN 978-94-92302-00-7
  8. KENYON, PETER (August 3, 2018), In Iran Protests, Women Stand Up, Lift Their Hijab, For Their Rights, NPR
  9. Bezhan, Frud (June 17, 2018), Protest Wherever You Want, As Long As Iranian Authorities Choose The Place, RFE/RL
  10. Alimardani, Mahsa (Nov. 19, 2019), The Ayatollah Comes for the Internet, New York Times {{citation}}: Check date values in: |date= (help)
  11. Funke, Daniel (January 05, 2018), Why it’s hard to verify details about the demonstrations in Iran, Poynter {{citation}}: Check date values in: |date= (help)
  12. Bennett, Dalton (March 12, 2020), Coronavirus burial pits so vast they’re visible from space, The Washington Post, archived from the original on 13 March 2020, retrieved 10 May 2020
  13. Vahid Online (February 2, 2010), Vahid Online responds to Douglas Rushkoff, PBS, retrieved October 13, 2015
  14. Esfandiari, Golnaz (June 11, 2010), The Myths And Realities Of New Media In Iran's Green Movement, RFE/RL, retrieved October 13, 2015
  15. Esfandiari, Golnaz (January 25, 2011), Iranian Activists Welcome Access To Google Software, Call For More, RFE/RL, retrieved October 13, 2015
  16. Esfandiari, Golnaz (August 21, 2013), In A First, Top Iranian Government Official Admits To Being On Facebook, RFE/RL, retrieved October 13, 2015
  17. Kashani, Hanif (September 2, 2013), Zarif Snubs Instagram, Embraces Twitter, Iran Wire, archived from the original on 26 September 2014, retrieved October 13, 2015