وحشت سفید (تایوان)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برای دیگر کاربردها، ترور سفید را ببینید.

وحشت سفید(چینی سنتی: 白色恐怖; پین‌یین: Báisè Kǒngbù; Pe̍h-ōe-jī: Pe̍h-sek Khióng-pò͘)، به سرکوب سیاسی غیرنظامیان تایوانی تحت حکومت کومینتانگ (KMT) گفته‌می‌شود. دوره ترور سفید با حکومت نظامی در تایوان در ۱۹ مه ۱۹۴۹ آغاز شد، که با مقررات موقت ۱۹۴۸ علیه شورش کمونیستی امکان پذیر شده‌بود و در ۲۱ سپتامبر ۱۹۹۲ با لغو ماده ۱۰۰ قانون جنایی که اجازه پیگرد قانونی فعالیت های «ضد دولتی» را می داد، به پایان رسید. مقررات موقت یک سال قبل در ۲۲ آوریل ۱۹۹۱ لغو شدند و حکومت نظامی در ۱۵ ژوئیه ۱۹۸۷ لغو شده‌بود [۱] [۲]

معمولا حادثه ۲۲۸ سال ۱۹۴۷ را که در آن کی‌ام‌تی (KMT) در پاسخ به قیام مردمی حداقل ۱۸۰۰۰ غیرنظامی تایوانی را کشت و همچنین در زمان کوتاهی بسیاری از نخبگان سیاسی و فکری محلی را اعدام کرد را جزو دوره ترور سفید به حساب نمی‌آورند. این دو واقعه اغلب به دنبال هم مورد بحث قرار می گیرند، حادثه ۲۲۸ کاتالیزوری بود که کی‌ام‌تی (KMT) را برای شروع ترور سفید تحریک کرد. [۳] [۴] حکومت نظامی دو بار در جریان حادثه ۲۲۸ اعلام و لغو شد.

پس از حادثه ۲۲۸، کی‌ام‌تی در طول مراحل پایانی جنگ داخلی چین در سال ۱۹۴۹ از سرزمین اصلی چین به تایوان عقب نشینی نمود. کی‌ام‌تی برای تحکیم حاکمیت خود در مناطق باقیمانده خود، تدابیر سرکوب سیاسی سختی را اعمال کرد که شامل وضع حکومت نظامی، اعدام مظنونان چپ یا کسانی بود که مشکوک به همدردی با کمونیست‌ها بودند. [۵] افراد دیگری که هدف قرار گرفتند عبارتند از مردم محلی تایوانی و مردم بومی که در حادثه ۲۲۸ شرکت کردند، مانند اویونگو یاتایوگانا (Uyongʉ Yata'uyungana)، و کسانی که به دلیل انتقاد از دولت متهم به مخالفت شدند. [۶]


کی‌ام‌تی دادگاه‌هایی را برای افراد مخالف دولت با اتهام آنکه آنها به دنبال براندازی دولت هستند را برگزار می‌کرد.


تظاهرات دموکراسی‌خواه در این دوره مانند حادثه کائوسیونگ به شدت سرکوب شد. کی‌ام‌تی به عنوان یک دولت تک حزبی حکومت می کرد و وجود هر حزب سیاسی دیگر به شدت غیرقانونی شد. این امر منجر به عدم وجود انتخابات رقابتی شد. نامزدهای تانگوای تایید نشده ای که در انتخابات پیروز شده بودند، مانند هسو هسین لیانگ، به طور جعلی استیضاح شدند و بیشتر آن‌ها مجبور به تبعید شدند. [۷] حتی چنین انتخابات محدودی با تقلب آشکار انتخاباتی، مانند آنچه در جریان حادثه ژونگلی رخ داد، خدشه دار شد.

ایدئولوژی، نظریه و الگوی حاکم بر سرکوب رژیم کی‌ام‌تی چیانگ جیه شی در سرزمین اصلی چین و متعاقباً در تایوان توسط برخی از دانشگاهیان و دانشمندان با رژیم‌های فاشیستی در جاهای دیگر مانند آلمان نازی مقایسه شده است، [۸] ارتش انقلابی ملی به شدت وابسته و الهام گرفته از مأموریت نظامی آلمان در طول همکاری چین و آلمان (۱۹۲۶-۱۹۴۱) بود تا اینکه آدولف هیتلر تصمیم گرفت در سال ۱۹۳۸ با عقب نشستن از چین با امپراتوری ژاپن همسو شود. [۹] [۱۰] هنگامی که چیانگ در سال ۱۹۴۹ به تایوان عقب نشینی کرد، رژیم او از ایجاد یک دموکراسی پارلمانی امتناع کرد و به گونه ای از دولت فاشیستی در تایوان ادامه داد. میراث اقتدارگرایی و فاشیسم در طول ترور سفید در تایوان تا به امروز باقی مانده است و بحث های سیاسی در مورد این موضوع همچنان در این جزیره بسیار بحث برانگیز است. [۱۱]

بازه زمانی[ویرایش]

وحشت سفید
زبان‌های چینی白色恐怖
معنای تحت‌اللفظیوحشت (ترور) سفید
دوایت دی. آیزنهاور به همراه چیانگ کای شک در تایپه، ۱۹۶۰.

معمولا آغاز ترور سفید با اعلام حکومت نظامی در ۱۹ می ۱۹۴۹ می‌دانند. برخی منابع برای تاریخ پایان آن به لغو حکومت نظامی در ۱۵ جولای ۱۹۸۷ استناد می کنند، [۱۲] در حالی که برخی دیگر به لغو ماده ۱۰۰ قانون جزا در ۲۱ سپتامبر ۱۹۹۲ استناد می کنند که آزار و اذیت مردم را با دلیل فعالیت‌های "ضد دولت" مجاز می دانست. ". [۱] حکومت نظامی تقریباً چهار دهه به طول انجامید، [الف] که در زمان لغو آن طولانی‌ترین دوره حکومت نظامی در جهان بود. در حال حاضر این دومین طولانی ترین دوره حکومت نظامی پس از ۴۸ سال حکومت نظامی سوریه است که از سال ۱۹۶۳ تا ۲۰۱۱ ادامه یافت [۱۳]

اکثر محاکمه ها بین دو دهه اول انجام شد زمانیکه کی‌ام‌تی می‌خواست حاکمیت خود را در جزیره تحکیم کند. اکثر کسانی که تحت پیگرد قانونی قرار گرفتند توسط کومینتانگ (KMT) به عنوان "جاسوس راهزن" نامگذاری شدند (匪諜) به معنی جاسوسان کمونیست، و به این ترتیب اغلب با اعدام مجازات می شوند. [۱۲] یک نقل قول وانگ جینگ‌وی، که اغلب به اشتباه به وانگ جیانگ نسبت داده می‌شود، زمانی گفته می‌شود که او ترجیح می‌دهد «به اشتباه ۱۰۰۰ انسان بی‌گناه را بکشد تا اجازه دهد یک کمونیست فرار کند». [۱۴] [۱۵]

کی‌ام‌تی عمدتاً نخبگان فکری و اجتماعی تایوان را از ترس اینکه ممکن است در برابر حکومت کی‌ام‌تی مقاومت کنند و یا با کمونیسم همدردی کنند، زندانی کرد. [۱۶] برای عنوان مثال، اتحادیه فورموسان برای رهایی بخشی، گروهی برای استقلال تایوان بود که در سال ۱۹۴۷ تأسیس شد، را کی‌ام‌تی معتقد بود که تحت کنترل کمونیست ها است، که همین منجر به دستگیری اعضای گروه در سال ۱۹۵۰ شد. سازمان جهانی متحد فورموسان برای استقلال به دلایل مشابه تحت تعقیب قرار گرفت. با این حال، سایر محاکمات چنین استدلال روشنی نداشتند، برای مثال در سال ۱۹۶۸، زمانی که بو یانگ به دلیل انتخاب کلماتش در ترجمه کمیک استریپ ملوان زبل زندانی شد. تعداد زیادی از دیگر قربانیان ترور سفید چینی‌هایی بودند که بسیاری از آنها تخلیه خود را از چین به تایوان مدیون کی‌ام‌تی بودند. [۱۷]

بسیاری از قربانیان ترور سفید، مانند بو یانگ و لی آئو، برای ترویج دموکراتیک شدن تایوان و اصلاحات کومینتانگ حرکت کردند. در سال ۱۹۶۹، لی تنگ هوی، رئیس جمهور آینده، بیش از یک هفته توسط فرماندهی پادگان تایوان بازداشت و بازجویی شد، که خواستار اطلاع از «فعالیت های کمونیستی» او شده و به او گفت: «کشتن تو در این لحظه به آسانی له کردن یک مورچه تا مرگ است.» سه سال بعد از او برای پیوستن به کابینه چیانگ چینگ-کو دعوت شد.

ترس از بحث درباره ترور سفید و حادثه ۲۸ فوریه به تدریج با لغو حکومت نظامی پس از کشتار لییو در سال ۱۹۸۷ کاهش یافت، که با برپایی یک یادبود عمومی رسمی و عذرخواهی رئیس جمهور لی تنگ هوی در سال ۱۹۹۵ به اوج خود رسید. در سال ۲۰۰۸، رئیس جمهور ما یینگ-جو در مراسم یادبود ترور سفید در تایپه سخنرانی کرد. ما (Ma) از طرف دولت از قربانیان و اعضای خانواده آنها عذرخواهی کرد و ابراز امیدواری کرد که تایوان دیگر هرگز تراژدی مشابهی را تجربه نکند. [۱۸]

قربانیان[ویرایش]

در این دوره حدود ۱۴۰۰۰۰ تایوانی تحت رفتارهای خشن زندانی شدند و بسیاری از آنها به طور غیرمستقیم جان خود را از دست دادند و یا در طی این روند دچار مشکلات سلامتی مختلفی شدند. حدود ۳۰۰۰ تا ۴۰۰۰ نفر به صورت مستقیم با دلیل مخالفت واقعی یا تصور مخالفت‌ آنها با دولت چیانگ کای شک کی‌ام‌تی به طور مستقیم اعدام شدند. [۱۶] بیشتر قربانیان ترور سفید مرد بودند، اما تعدادی از زنان نیز شکنجه و یا اعدام شدند. [۱۹] [۲۰]

  • ۱۹۴۹: حادثه ۱۳ جولای پنگ‌هو، که در آن دانش آموزان دبیرستان، عمدتا پناهندگان از استان شاندونگ، به زور به عنوان سرباز در ۱۳ جولای استخدام شدند. دو مدیر و پنج دانش آموز به دلیل تلاش برای گزارش این حادثه اعدام شدند. [۲۱] [۲۲]
  • ۱۹۴۹ - ۱۹۵۵ : ۱۱۹۶ خدمه نیروی دریایی تایوان زندانی و تعداد نامعلومی اعدام شدند. [۲۳]
  • ۱۹۵۲ : حادثه مدرسه متوسطه جونگولی، [۲۴] که در آن بسیاری از معلمان دستگیر و اعدام شدند. [۱۷]
  • ۱۹۵۲: حادثه لوکو (鹿窟事件) که طی آن ۳۵ نفر اعدام و ۹۸ نفر زندانی شدند. [۲۵]
  • ۱۹۵۳: رهبران بومی، از جمله سرگرد یاپاسویونگ یولونانا و موسیقیدان یونگ یاتایویونگانا با فریب دستگیر شدند، سپس در سال ۱۹۵۴ اعدام شدند. [۲۶] [۲۷]
  • ۱۹۵۳-۱۹۵۱۴: تانکر غیرنظامی لهستانی پراچا و کشتی باری عمومی پرزیدینت گوتوالد در اقیانوس آرام مورد حمله قرار گرفتند و ۱ نفر در بازداشت کشته شدند. [۲۸] [۲۹] ۲۹ ملوان چینی ۳۵ سال زندانی شدند وسه نفر آنها اعدام و شش نفر جانشان را از دست دادند. [۳۰]
  • ۱۹۵۴: نفتکش غیرنظامی شوروی تواپس در دریای آزاد با ۴۹ خدمه مورد بدرفتاری قرار گرفته و تا ۳۴ سال بازداشت شدند که ۳ نفرشان جانشان را در طی بازداشت از دست دادند. [۳۱] [۳۲]
  • ۱۹۵۵: بیش از ۳۰۰ افسر تابع ژنرال طرفدار بریتانیا/آمریکایی سان لی جن به عنوان جاسوسان کمونیست به جرم خیانت بزرگ دستگیر، شکنجه و زندانی شدند. [۳۳] سان تا سال ۱۹۸۸ به مدت ۳۳ سال در بازداشت خانگی بود [۳۳]
  • ۱۹۵۵: حادثه ۲۴ می، سپاه جوانان چین چیانگ چینگ کو به همراه افسران ارتش و پلیس پس از یک حادثه تیراندازی، شورش های ضد آمریکایی را برانگیختند. سفارت آمریکا نیز محاصره شد.
  • ۱۹۶۰: لی چن، ناشر مجله چین آزاد و دانشمندانی که یک حزب دموکراتیک را سازماندهی می کردند، دستگیر شدند، [۳۴] و تا ۱۰ سال زندانی شدند، [۳۵] و خاطرات او در زمان زندان سوزانده شد. [۳۶]
  • ۱۹۶۱ : مورد سو تونگ-چی: تی‌جی‌سی بیش از ۳۰۰ هوادار استقلال تایوانی را در محاکمه های مخفی دستگیر کرد، اما توسط خبرگزاری فرانسه گزارش شد و تعداد دستگیری‌ها به ۴۹ کاهش یافت
  • ۱۹۶۸: پرونده اتحادیه دموکراتیک تایوان: دستگیری ۳۶ نویسنده از جمله چن یینگژن و چیو ین-لیانگ که از استقلال حمایت کرد.
  • ۱۹۷۲: محاکمه هوانگ چی-نان و چونگ شین-هسون
  • ۱۹۷۹: هشت فعال دموکراسی خواه به دنبال اعتراضی در ۱۰ دسامبر دستگیر شدند که بعداً به عنوان حادثه کوهسیونگ شناخته شد.
  • ۱۹۸۰: مادر و دختران دوقلوی فعال دموکراسی لین یی هسیونگ (که در پی حادثه کائوسیونگ دستگیر شدند) در ۲۸ فوریه با ضربات چاقو کشته شدند [۳۷] [۳۸]
  • ۱۹۸۱: چن ون چن ، استاد آمار کارنگی ملون، در ۳ ژوئیه پس از یک جلسه بازجویی طولانی با مقامات دولتی در جریان بازدید از تایوان، مرده پیدا شد.
  • ۱۹۸۴: روزنامه نگار هنری لیو در خانه خود در شهر دالی، کالیفرنیا به دلیل نوشته هایی که رئیس جمهور جمهوری چین، چیانگ چینگ کوئو را تحقیر می کرد، ترور شد. گمان می رود که این ترور توسط پای وان هسیانگ سازماندهی شده باشد.
  • ۱۹۸۷: قتل عام ۱۹۸۷: ۱۹ پناهنده زمین گیر توسط ارتش کشته شدند و شواهد از بین رفت. دولت تایوان وقوع این حادثه پس از گزارش روزنامه نگاران و در جریان بازجویی از مجلس را رد کرد.

میراث[ویرایش]

از زمان لغو حکومت نظامی در سال ۱۹۸۷، دولت بنیاد یادبود حادثه ۲۲۸ را ایجاد کرده است، یک صندوق غرامت غیرنظامی که توسط کمک های مردمی برای قربانیان و خانواده های آنها حمایت می شود. با این حال، هیچگاه کمیسیون حقیقت و آشتی درستی بوجود نیامد. بسیاری از نوادگان قربانیان از قربانی بودن اعضای خانواده‌شان بی‌اطلاع هستند، در حالی که بسیاری از خانواده‌های قربانیان، به‌ویژه اهل چین، از جزئیات بدرفتاری بستگان خود در جریان شورش اطلاعی نداشتند.

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "White Terror Period". National Human Rights Museum. Retrieved 8 January 2022.
  2. ↑ "Taiwan: Amendment of Article 100 of the Criminal Code". Amnesty International.
  3. ↑ 楊碧川. "嘉義的228故事：濫殺槍決，血染機場、火車站". The Reporter (Taiwan). Retrieved 8 January 2022.
  4. ↑ Sui, Cindy (13 March 2016). "Taiwan Kuomintang: Revisiting the White Terror years". BBC News. Retrieved 1 January 2022.
  5. ↑ Fuchs, Chris (27 February 2017). "30 years after end of martial law, scars from Taiwan's 'White Terror' remain". NBC News (به انگلیسی). Retrieved 1 January 2022.
  6. ↑ Chen, Yu-fu; Hetherington, William (30 August 2021). "Aboriginal White Terror period victims remembered - Taipei Times". taipeitimes.com. Retrieved 1 January 2022.
  7. ↑ 房慧真. "【中壢事件40周年】許信良：群眾火燒警局時，我在三溫暖睡覺". The Reporter (Taiwan). Retrieved 8 January 2022. 真正的秋後算帳在1979，蔣經國接任總統這一年。年初由余登發父子被捕揭開序幕，許信良主張前往聲援，因為參與「橋頭事件」遊行，許信良被省政府以「擅離職守」罪名移送監察院，6月底，就職縣長1年半的同時，公懲會宣布許信良「休職2年」。只因曠職1天，辛苦拚來的桃園縣長，被迫提早謝幕。
  8. ↑ Hartnett, Shaou-Whea Dodge & Keränen 2019.
  9. ↑ "Fascism in China Today - Ancient Roots and Modern Realities". Alexandria, Virginia: World Future Fund. Retrieved 3 July 2022.
  10. ↑ Eastman, Lloyd E. (1972). "Fascism in Kuomintang China". The China Quarterly. Cambridge, England: Cambridge University Press. 49. doi:10.1017/S0305741000036481. JSTOR 652110. Retrieved 3 July 2022 – via JSTOR.
  11. ↑ Morris, James X. (27 February 2019). "The 228 Incident Still Haunts Taiwan". thediplomat.com. Retrieved 1 January 2022.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ Chen, Ketty (Winter 2008). "Disciplining Taiwan: The Kuomintang's Methods of Control during the White Terror Era (1947-1987)" (PDF). Taiwan International Studies Quarterly. 4 (4): 187.
  13. ↑ Barker, Anne (28 March 2011). "Syria to end 48 years of martial law". ABC News. Retrieved 30 September 2014.
  14. ↑ Barnouin, Barbara and Yu Changgen. Zhou Enlai: A Political Life. Hong Kong: Chinese University of Hong Kong, 2006. p. 38
  15. ↑ "「寧可錯殺一千，不可放過一人」這句話是不是蔣介石先說的？".
  16. ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ Huang, Tai-lin (20 May 2005). "White Terror exhibit unveils part of the truth". Taipei Times. p. 2.
  17. ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ 張, 子午. "The Graveyard At The Center Of Taiwan's White Terror Period". The Reporter. Retrieved 7 February 2021.
  18. ↑ "President Ma attends White Terror Memorial". China Post. July 16, 2008. Archived from the original on 2017-02-03.
  19. ↑ Cheung, Han. "Taiwan in Time: The women claimed by the White Terror". www.taipeitimes.com. Taipei Times. Retrieved 17 July 2021.
  20. ↑ Ping, Hsing Ku. "Wang Ruisong and Chiang Kai-Shek :Ping-Hsing Ku Abuse" (به انگلیسی). Retrieved 2022-10-03.
  21. ↑ Cheung, Han (July 10, 2016). "Students, soldiers and spies". Taipei Times. Retrieved 2 April 2019.
  22. ↑ Chang, Mau-Kuei; Lin, Chong-Wei; Wu, Rwei-ren (13 October 2017). "臺灣外省人生命記憶與敘事資料庫 (II) - 揭開「白色封印」研究成果報告 (完整版)" (PDF). Theme Research Project Report to the Ministry of Science and Technology, Executive Yuan (به چینی (تایوان)). Taipei: Institute of Humanities and Social Sciences, Academia Sinica. Retrieved 4 March 2008. {{cite web}}: Unknown parameter |trans_title= ignored (|trans-title= suggested) (help)
  23. ↑ Lin, Chuan-Kai; Chang, Mau-Kuei; Lai, Chi-Yu (2016). "台灣五零年代海軍白色恐怖案件" (PDF). 台灣外省人生命記憶與敘事資料庫 (به چینی (تایوان)). Taipei: Institute of Information Science, Academia Sinica. Retrieved 4 July 2022. {{cite web}}: Unknown parameter |trans_title= ignored (|trans-title= suggested) (help)
  24. ↑ Huang, Tai-lin (20 May 2005). "White Terror exhibit unveils part of the truth". Taipei Times. Retrieved 7 February 2021.
  25. ↑ Weng, Yu-huang; Chen, Wei-han. "Luku Incident survivor pens memoir of events". Taipei Times. Retrieved 7 February 2021.
  26. ↑ 傅琪貽 (13 October 2017). "戰後臺灣原住民的白色恐怖 (1950年代)" (PDF). Taiwanese History and International Academic Research Cross-Strait (به چینی (تایوان)). Taipei: 臺灣日本綜合研究所. Retrieved 4 July 2022. {{cite web}}: Unknown parameter |trans_title= ignored (|trans-title= suggested) (help)
  27. ↑ Yang, Bi-chuan (27 February 2017). "The 228 Massacre In Alishan: "All We Have Left Are Ashes And Bones"". The Reporter. Taipei. Retrieved 14 July 2022.
  28. ↑ Maciej Rosalak (1 June 2021). "Statki PRL w pułapce Czang Kaj-szeka" (به لهستانی). Warsaw: Orle Pióro. Retrieved 14 May 2022. {{cite web}}: Unknown parameter |trans_title= ignored (|trans-title= suggested) (help)
  29. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Lin وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  30. ↑ Li, Zhen-hsiang (8 January 2009). "Praca" (به چینی (تایوان)). Taiwan News Weekly, ver. 376, Taiwan Association for Truth and Reconciliation. Retrieved 11 March 2021.
  31. ↑ Prof. Sergey Vradiy (2020-02-20). ""Tuapse" Oil Tanker Episode in the History of Taiwan-Russia Relations" (PDF). Taiwan Fellowship, Center for Chinese Studies, National Central Library. Archived from the original (PDF) on 6 اكتبر 2021. Retrieved 24 February 2023. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  32. ↑ Лев КАПЛИН. "The tragedy of the tanker "Tuapse"" (به روسی). Riddles of History.
  33. ↑ ۳۳٫۰ ۳۳٫۱ Zhu, Hong-Yuan (10 August 2012). "再論孫立人與郭廷亮「匪諜」案" (به چینی (تایوان)). Taipei: Institute of Modern History, Academia Sinica. Retrieved 3 July 2022. {{cite web}}: Unknown parameter |trans_title= ignored (|trans-title= suggested) (help)
  34. ↑ Han Cheung (18 March 2018). "Taiwan in Time: Chiang Kai-shek's last challenger". Taipei: Taipei Times. Retrieved 4 July 2022.
  35. ↑ "One man's struggle for a nation's freedom". Taipei: Taipei Times. 5 September 2002. Retrieved 4 July 2022.
  36. ↑ "Military authorities burn Lei Chen Memoirs" (PDF). Taiwan Communiqué. Taipei: International Committee for Human Rights in Taiwan (36). September 1988. Retrieved 4 July 2022.
  37. ↑ "Who murdered Mr Lin's mother and daughters?" (PDF). Taiwan Communiqué. No. 2. Seattle: International Committee for Human Rights in Taiwan. January 1981. ISSN 1027-3999. Retrieved 6 July 2022.
  38. ↑ Kristof, Nicholas D. (16 February 1992). "A Dictatorship That Grew Up". The New York Times Magazine. New York. Retrieved 6 July 2022.


خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «persian-alpha» وجود دارد، اما برچسب <references group="persian-alpha"/> متناظر پیدا نشد. ().

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=وحشت_سفید_(تایوان)&oldid=39268866»