میناموتو نو یوشی‌تسونه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
Minamoto Yoshitsune
پرتره یوشیتسونه در مجموعه چوسونجی
نام بومی
源 義経
زادهاوشی‌واکامارو (牛若丸)
تقریبی ۱۱۵۹
هی‌آن-کیو، ژاپن
درگذشته۱۵ ژوئن، ۱۱۸۹ (سن ۳۰)
نبرد رود کورومو
هیراایزومی، ایواته، شوگون‌سالاری کاماکورا
Familyخاندان میناموتو
جنگ‌ها و عملیات‌هانبرد اوجی (۱۱۸۴) (۱۱۸۴)
نبرد آوازو (۱۱۸۴)
نبرد ایچینوتانی (۱۱۸۴)
نبرد یاشیما (۱۱۸۵)
نبرد دان نو اورا (۱۱۸۵)
نبرد رود کورومو (۱۱۸۹)
همسر(ان)همسر اصلی ساتو گوزن
خویشاوندانشیزوکا گوزن (شو)
میناموتو نو یوشیتومو (پدر)
توکیوا گوزن (مادر)
میناموتو نو یوریتومو (برادر از مادری جداگانه)
میناموتو نو نوری‌یوری (برادر)
امضاء
محل و نام جنگ‌های یوشی‌تسونه

میناموتو نو یوشیتسونه (به ژاپنی: 源 義経) (۱۱۵۹ – ۱۵ ژوئن، ۱۱۸۹)، نام مستعار کورو، نهمین پسر میناموتو نو یوشیتومو، برادر کوچکتر میناموتو نو یوری‌تومو، بنیانگذار شوگون‌سالاری کاماکورا و فرمانده نظامی از خاندان میناموتوی ژاپن در اواخر دوره هی‌آن و اوایل دوره کاماکورا بود. او متعلق به شاخه ای از خاندان گنجی به نام خاندان کاواچی-گنجی بود و نام کودکی او اوشی‌واکامارو بود. پس از اینکه پدرش در شورش هیجی شکست خورد و کشته شد، او را به معبد کوراما-درا در کیوتو سپردند، اما بعداً به هیراایزومی، ایواته رفت و فوجیوارا نو هیده‌هیرا، رئیس خاندان اوشو فوجیوارا از او محافظت کرد.

هنگامی که برادر بزرگترش یوریتومو برای سرنگونی خاندان تایرا (جنگ گنپی) ارتش تشکیل داد، او در نبردهای نبرد ایچینوتانی (۱۱۸۴)، نبرد یاشیما (۱۱۸۵) و نبرد دان نو اورا (۱۱۸۵) به جنگ پیوست و تبدیل به فردی شد که بزرگ‌ترین سهم را در نابودی خاندان تایرا داشت.

پس از آن خشم یوریتومو را به دلیل دریافت درجه رسمی بدون کسب اجازه از او و اقدام به تنهایی در جنگ با خاندان تایرا برانگیخت و چون در پاسخ به این امر نشانه‌هایی از استقلال نشان داد با یوریتومو درگیر شد و به عنوان دشمن دربار ژاپن امپراتوری شناخته شد. هنگامی که خبر فرمان دستگیری او در سراسر کشور پخش شد، او فرار کرد و بار دیگر به فوجیوارا نو هیده‌هیرا روی آورد. با این حال، پس از مرگ فوجیوارا نو هیده‌هیرا، او توسط رئیس خاندان، فوجیوارا نو یاسوهیرا، که توسط یوریتومو تحت فشار قرار داده شده بود، مورد حمله قرار گرفت و در کوروکاوا-کان در هیراایزومی، ایواته، استان ایواته امروزی خودکشی کرد.

لحظات پایانی زندگی او همدردی بسیاری از مردم در سراسر ژاپن را برانگیخت و افسانه‌ها و داستان‌های بسیاری از جمله عبارت هوگانبی ایکی ja:判官贔屓 را به وجود آورد.


منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]