منوچهر مرادی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
منوچهر مرادی
سفیر ایران در قرقیزستان
دوره مسئولیت
۱۳۸۸ – ۱۳۹۲
رئیس‌جمهورمحمود احمدی‌نژاد
سفیر ایران در اوکراین
آغاز به کار
۱۳۹۷
رئیس‌جمهورحسن روحانی
سفیر آکرودیته ایران در مولداوی
آغاز به کار
۱۳۹۷
رئیس‌جمهورحسن روحانی
اطلاعات شخصی
زاده۱۳۴۰
کرمانشاه، ایران
ملیتایران
پیشهسیاستمدار، دیپلمات، سفیر
تخصصامور سیاسی

منوچهر مرادی متولد ۱۳۴۰ کرمانشاه ایران است. او در سال ۱۳۶۸ از دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه فارغ التحصیل شد و در اداره دوم سیاسی (کشورهای اتحاد جماهیر شوروی و چکسلواکی) وزارت امور خارجه مشغول به کار شد. در سال ۱۳۷۰ به عنوان وابسته سیاسی در سفارت ایران در مسکو عازم اتحاد جماهیر شوروی شد و در سال ۱۳۷۸ به سمت معاون سفیر ایران در اسپانیا منصوب گردید. مرادی در سال ۱۳۸۸ سفیر ایران در قرقیزستان شد و در ۷ دی ۱۳۹۷ استوارنامه خود بعنوان سفیر ایران را به رئیس‌جمهوری اوکراین تسلیم نمود.[۱] وی همچنین سفیر اکردیته ایران در کشور مولداوی است.

سوابق[ویرایش]

  • سوابق حرفه ای:
    • سفیر جمهوری اسلامی ایران در اوکراین از سال 1397[۲]
    • سفیر آکرودیته جمهوری اسلامی ایران در مولداوی از سال 1397[۳]
    • رئیس اداره اول کشورهای مشترک المنافع (کشورهای فدراسیون روسیه، اوکراین، بلاروس، مولداوی) ، 1397- 1392
    • سفیر جمهوری اسلامی ایران در کشور قرقیزستان –1392- 1388[۴]
    • رایزن یکم و رئیس مرکز مطالعات کشورهای مشترک المنافع وزارت امور خارجه ، 1388 -1382
    • رایزن دوم و معاون سفارت جمهوری اسلامی ایران در اسپانیا، 1382-1378
    • رایزن دوم و رئیس اداره دوم مشترک المنافع وزارت امور خارجه (کشورهای آذربایجان، قزاقستان، قرقیزستان، ازبکستان، ترکمنستان و تاجیکستان) ، 1378 –1377
    • دبیر اول و معاون اداره اول مشترک المنافع وزارت امور خارجه (کشورهای فدراسیون روسیه، اوکراین، گرجستان، مولداوی، بلاروس و ارمنستان) ، 1377-1374
    • دبیر دوم و کارشناس سیاسی سفارت جمهوری اسلامی ایران در مسکو ، 1374 -1370
    • دبیر سوم و کارشناس میز اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی در اداره هفدهم وزارت امور خارجه (کشورهای اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی- چک و سلواکی و مغولستان) وزارت امور خارجه، 1368-1370
    • ورود به وزارت امور خارجه ، 1368
  • فعالیت های علمی و پژوهشی:
    • مولف آثار علمی متعدد از جمله تالیف سه جلد کتاب با عناوین: «اتحاد استراتژیک جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه –عوامل موثر و چشم انداز » (1396)؛ «قومیت و اقوام در فدراسیون روسیه »(1387)؛ «همکاری جمهوری اسلامی ایران و اتحادیه اروپا در قفقاز جنوبی: حدود و امکانات » (1386)
    • نگارش و ارایه مقالات متعدد در نشریات و سمینارهای مختلف داخلی و بین المللی:
    • کسب رتبه نخست پژوهشگر برگزیده سال 1385 وزارت امور خارجه از سوی وزارت علوم، تحقیقات و فن آوری
    • سردبیر فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز ، 1388- 1384
    • سردبیر فصلنامه روسی زبان آمودریا ، 1388- 1385
    • استاد افتخاری دانشگاه علوم انسانی بیشکک –قرقیزستان، 1390

منابع[ویرایش]

  1. «سفیر جدید ایران استوارنامه خود را تقدیم رئیس‌جمهور اوکراین کرد». snn.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۱۰-۳۱.
  2. «سفیر جدید ایران استوارنامه خود را تقدیم رئیس‌جمهور اوکراین کرد». snn.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۱۰-۳۱.
  3. «سفیر آکردیته کشورمان در مولداوی استوارنامه خود را تقدیم کرد». مجله کوروش بزرگ. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۱۰-۳۱.
  4. «قرقیزستان می‌تواند در مباحث کلان منطقه‌ای یکی از شرکای ایران باشد | خبرگزاری فارس». www.farsnews.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۱۰-۳۱.