لیدانسرین

لیدانسرین
داده‌های بالینی
کد ATC	None;
شناسه‌ها
	نام آیوپاک 4-(3-{3-[4-(4-fluorobenzoyl)-1-piperidinyl]propoxy}-4-methoxyphenyl)-2-pyrrolidinone;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	۷۳۷۲۵-۸۵-۶;
پاب‌کم CID	۶۸۹۱۹;
کم‌اسپایدر	۶۲۱۴۶;
UNII	80O1E9JZLN;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID60868269 ;
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C26H31FN2O۴
جرم مولی	۴۵۴٫۵۴۲ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES Fc1ccc(cc1)C(=O)C4CCN(CCCOc2cc(ccc2OC)C3CC(=O)NC3)CC4;
	InChI InChI=1S/C26H31FN2O4/c1-32-23-8-5-20(21-16-25(30)28-17-21)15-24(23)33-14-2-11-29-12-9-19(10-13-29)26(31)18-3-6-22(27)7-4-18/h3-8,15,19,21H,2,9-14,16-17H2,1H3,(H,۲۸٬۳۰); Key:JDYWZVJXSMADHP-UHFFFAOYSA-N;

لیدانسرین (به انگلیسی: Lidanserin) (INN; ZK-33,839) دارویی است که به عنوان یک آنتاگونیست ترکیبی گیرنده 5-HT_2A و α1-آدرنرژیک عمل می‌کند.^[۱] این دارو به عنوان یک عامل ضد فشار خون ساخته شد اما هرگز به بازار عرضه نشد.^[۲]

همچنین ببینید[ویرایش]

↑ Allen RC (1989). Annual Reports in Medicinal Chemistry. Academic Press. p. 56. ISBN 978-0-12-040524-4. Retrieved 6 May 2012.
↑ {{cite book}}: Empty citation (help)