لوئیس ترمن
| لوئیس ترمن | |
|---|---|
 | |
| نام هنگام تولد | لوئیس مدیسون ترمن |
| زادهٔ | ۱۵ ژانویهٔ ۱۸۷۷ شهرستان جانسون، ایندیانا |
| درگذشت | ۲۱ دسامبر ۱۹۵۶ (۷۹ سال) پالو آلتو، کالیفرنیا |
| ملیت | ایالات متحده آمریکا |
| محل تحصیل | دانشگاه کلارک دانشگاه ایندیانا بلومینگتون Central Normal College |
| شناخته‌شده برای | روانشناسی مثبت استعداد، آزمون بهره هوشی |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | روانشناسی |
| محل کار | دانشگاه استنفورد دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس |
| دانشجویان دکتری | هری هارلو |
| تأثیر گرفته از | فرانسیس گالتون, ویلهلم وونت |
| تأثیر گذار بر | فردریک ترمن |
لوئیس مدیسون ترمن (به انگلیسی: Lewis Terman) (زادهٔ ۱۵ ژانویهٔ ۱۸۷۷، درگذشت ۲۱ دسامبر ۱۹۵۶) یک روان‌شناس آمریکایی بود که در آغاز سدهٔ ۲۰ میلادی در زمینهٔ روانشناسی تربیتی پیشرو بود. او برای بازبینی مقیاس هوش استنفورد-بینه شناخته شده‌است.
ترمن در زمینهٔ اصلاح نژاد بسیار فعال بود و عضو بنیاد بهترسازی انسان بود. در سال ۲۰۰۲، ترمن و گرانویل استنلی هال به عنوان ۷۲ مین افرادی که در مقالات بیشتر به آنها ارجاع می‌شود معرفی شدند.[۱]
از پسر ترمن، فردریک ترمن به همراه ویلیام شاکلی به عنوان پدر سیلیکون‌ولی یاد می‌شود.[۲]
آزمون هوش و اصلاح نژاد[ویرایش]
در اوایل قرن بیستم، آزمایش‌های آزمون هوش آلفرد بینه برای اعمال سیاست‌های اصلاح نژاد از طریق اتحاد بین دانشمندان، دولت و سرمایه، اقتباس و گسترش یافت. مدارس و مؤسسات دولتی مکان‌های اصلی این «نوآوری» بودند. روان‌شناس دانشگاه استنفورد، لوئیس ترمن، نیز نقش مهمی در ترویج آزمون داشت. ترمن تست‌های بینه را برای ساخت نسخه آمریکایی تست هوش اقتباس کرد و «مقیاس استنفورد-بینه» را در سال ۱۹۱۶ ایجاد کرد. او این مقیاس را برای همه از بچه‌های مدرسه تا زندانیان به کار برد تا نشان دهد که «ناتوان ذهنی ارثی» است. تیم ترمن به این نتیجه رسیدند که به اصطلاح ضعیف‌اندیشی در زندان به‌ویژه در بین غیرسفیدپوستان و خارجی‌ها بیداد می‌کند و این افراد هزینه‌های زیادی را برای دولت تحمیل می‌کنند. این استدلال با عقیم‌سازی اجباری و قتل اجباری بسیاری از افراد که در موسسات دولتی، هم توسط ایالات متحده و هم توسط آلمان نازی نگهداری می‌شدند، همراه بود. ترمن نوشت: «کل مسئله تفاوت‌های نژادی در ویژگی‌های ذهنی، باید از نو و با روش‌های تجربی بررسی شود» جنگ جهانی اول فرصتی برای توسعه این روش‌های تجربی فراهم کرد. در سال ۱۹۱۷، مردان برجسته روانشناسی آمریکای شمالی گرد هم آمدند تا در مورد چگونگی کمک به ایالات متحده در جنگ بحث کنند. این گروه شامل ترمن، هنری اچ. گدارد، رئیس انجمن روانشناسی آمریکا رابرت یرکس و روان‌شناس جوان کارل بریگام بود. دانشمندان از این بهره‌های هوشی برای ایجاد سلسله مراتب نژادپرستانه که بر اساس نیازهای نیروی کار ارتش شکل می‌گرفت، استفاده کردند. سلسله مراتب اطلاعاتی دیگری حول نژاد سازماندهی شد و سربازان سیاهپوست در رتبه‌های پایین بودند. حتی استدلال می‌شد که رنگ پوست و هوش با هم مرتبط هستند (هرچه پوست تیره‌تر باشد، امتیاز کمتری دارد). به طور مشابه، نمرات اطلاعاتی بر اساس ملیت اروپایی تجزیه شد تا نشان دهد که مهاجران تیره‌تر از هوش کمتری برخوردار بودند.[۳]
منابع[ویرایش]
- ↑ Haggbloom, Steven J.; Warnick, Renee; Warnick, Jason E.; Jones, Vinessa K.; Yarbrough, Gary L.; Russell, Tenea M.; Borecky, Chris M.; McGahhey, Reagan; Powell III, John L.; Beavers, Jamie; Monte, Emmanuelle (2002). "The 100 most eminent psychologists of the 20th century". Review of General Psychology. 6 (2): 139–152. doi:10.1037/1089-2680.6.2.139.
- ↑ "Palo Alto History Project". Archived from the original on 16 January 2010. Retrieved 5 July 2019.
- ↑ Katz, Yarden (2022-09-01). "Intelligence Under Racial Capitalism: From Eugenics to Standardized Testing and Online Learning". Monthly Review (به انگلیسی). Retrieved 2024-02-13.
- استادان بخش روانشناسی دانشگاه استنفورد
- اعضای فرهنگستان ملی دانش آمریکا
- پژوهشگران هوش
- دانشآموختگان دانشگاه ایندیانا
- دانشآموختگان دانشگاه کلارک
- درگذشتگان ۱۹۵۶ (میلادی)
- روانشناسان تربیتی
- روانسنجی
- روانشناسان اهل ایالات متحده آمریکا
- رئیسهای انجمن روانشناسی آمریکا
- زادگان ۱۸۷۷ (میلادی)
- عوامل مرتبط با هوش
- مجادله هوش و نژاد
- نویسندگان اهل ایندیانا
- بهنژادشناسان آمریکایی
- اعضای مجمع فیلسوفان آمریکا