لایه سازگاری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در مباحث مهندسی نرم‌افزار، لایه سازگاری (به انگلیسی: Compatibility layer) رابطی است که به یک سیستم اجازه می‌دهد باینری‌های یک سیستم قدیمی یا یک سیستم بیگانه را اجرا کند. این رابط، فراخوان‌های سیستمی مربوط به سیستم بیگانه را به فراخوان‌های سیستمی معادل در سیستم میزبان ترجمه می‌کند. در اغلب اوقات، می‌توان با ترجمه کردن این فراخوان‌های سیستمی و همچنین با داشتن کتابخانه‌های اشتراکی مربوط به سیستم بیگانه، فایل‌های باینری آن سیستم را بر روی یک سیستم دیگر اجرا کرد. یک لایه سازگاری سخت‌افزاری متشکل از ابزارهایی است که شبیه‌سازی سخت‌افزاری را فراهم می‌کنند.

مثال‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]