لاپسی (مسیحیت)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

لاپسی (انگلیسی: Lapsi) در مسیحیت اولیه، لاپسی‌ها مرتدانی بودند که تحت آزار و اذیت، توسط مقامات امپراتوری روم از ایمان خود دست کشیدند. این اصطلاح به کسانی اطلاق می‌شود که از ایمان خود گذشته‌اند یا از ایمان خود دور شده‌اند تا بعداً به آن بازگردند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]