لاویل

Vieille Light
	لاویل
مکان	Raz de Sein; فینیستر; Brittany; France
مختصات	۴۸°۰۲′۲۶٫۸″ شمالی ۴°۴۵′۲۳٫۲″ غربی / ۴۸٫۰۴۰۷۷۸°شمالی ۴٫۷۵۶۴۴۴°غربی
آغاز ساخت	۱۸۸۷
ساخت	گرانیت، کرسانتیت
بلندی برج	۲۷ متر (۸۹ فوت)
شکل برج	برج مربع مخروطی با بالکن و فانوس
نشانه‌ها	برج بدون رنگ با یک باند سیاه بالا، فانوس سیاه
منبع نیرو	توان خورشیدی
میراث	monument historique inscrit
آغاز به کار	۱۸۸۷
خودکار شده	۱۹۹۵
بلندی کانونی	۳۳ متر (۱۰۸ فوت)
لنز	لنز افق ۴/۵، فاصله کانونی ۵۰ سانتی‌متر، نقطه dpt 3 متر
منبع نور	solar power
شدت نور	250 W halogen lamp
دامنه	۱۸ مایل دریایی (۳۳ کیلومتر)
ویژگی نور	Oc (2+1) WRG 12s.
هشدار مِه	ویبراتور ELAC-ELAU 2200 (هر ۶۰ ثانیه ۲ بار انفجار)
فرانسه	FR-0700
شماره دریاسالاری	D0870
شماره NGA	0272
شماره ARLHS	FRA-027
	[ویرایش در ویکی‌داده]

لاویل ("بانوی پیر" یا "Wrass") یک فانوس دریایی در دانشکده فینیستر در کمون از پلوگف در ساحل شمال غربی فرانسه است. این فانوس بر روی صخره‌ای معروف به گوریلا (برتون به معنای "دورترین سنگ") قرار دارد، این فانوس دریایی دریانوردان را در تنگه راز دو سین، روبروی فانوس دریایی همراه تورل د لا پلیت - همچنین به پتیت ویل ("پیرزن کوچک") راهنمایی می‌کند.

معماری و اتصالات[ویرایش]

معماری لاویل به گونه ای زیبا و در عین حال کاملاً مجزا طراحی شده‌است تا سردرگمی با برج Tvenvenec در نزدیکی آن به حداقل برسد. شکل آن چهار ضلعی و کمی خمیده‌است، با کرنلاسیون‌های جزئی. این برج از قسمت شمالی مربع و نیمه استوانه‌ای است و به سمت پایه پهن می‌شود. ساختار فانوس دریایی با استفاده از گرانیت خاکستری استخراج شده و از سنگ ساخته شده‌است، در حالی که قسمت بالای برج و گوشه‌ها از بلوک‌های استوانه ای پوشش داده شده از کرانیت آبی ساخته شده‌است.

تاریخچه[ویرایش]

پرتوی ویل در طول تاریخ خود دستخوش تغییراتی شده‌است. فانوس دریایی اولین بار در ۱۵ سپتامبر ۱۸۸۷ روشن شد، دارای بخشهای سفید، قرمز و سبز با آینه ۵۰ سانتی‌متر در همان زمان، چراغ‌های دوقلو Pointe du Raz خاموش شد. در سال ۱۸۹۸، این فانوس دریایی به یک نور مخفی ۵ ثانیه‌ای مجهز شد.

همزمان با پیشرفت در فارولوژی، نوع سوخت استفاده شده توسط مشعل‌ها نیز تغییر کرد. استفاده از روغن معدنی از سال ۱۸۹۸ به نفع بخار بنزین کاهش یافت. در سال ۱۹۰۴ دومین مشعل بنزینی اضافه شد.

زندگی در فانوس دریایی[ویرایش]

در این فانوس دریایی به‌طور معمول ۲ نفر به صورت مستمر زندگی می‌کردند، آنها نگهبانانی بودند که در فواصل منظم مرخصی می‌رفتند، اما نه با هم. تحویل سوخت توسط دو مناقصه بلودوان و ولدا، هر دو تحت کنترل فانوس دریایی و چراغهای فینیستر انجام شد.^[۳]^[۴]

تصاویر به صورت چاپی و صفحه‌ای[ویرایش]

جایگاه لاویل در دید عمومی با شمای چشمگیری که دارد، الهام بخش بسیاری از تصاویر در فیلم‌ها و ادبیات است.

ژان گریمیلون کارگردانی فیلم نگهبانان فانوس دریایی (۱۹۲۹) را بر عهده داشت، فیلمی که داستان یک نگهبان فانوس دریایی و پسرش را روایت می‌کند که در طوفان در فانوس دریایی لاویل در ساحل بریتانی گرفتار شده‌اند. پسر از هاری رنج می‌برد.
آناتول لو براز، فولکلورست برتونی، رمانی به نام Le Gardien du Feu (1900) نوشت، که داستان آن در لاویل جریان دارد.
ایو هرته، لو فاره لا لاویل، سئویل جونسی، ۱۹۹۵شابک ‎۲-۰۲-۰۲۳۱۷۴-۳: داستانی است که در لاویل جریان دارد.

یادداشت[ویرایش]

^ An 8 November 1995 automation date is given in some sources, such as DDE du Finistère.^[۵]
^ Broadcast 5 September 2005 as part of a set of programmes on the lighthouses of France for the thirtieth anniversary celebrations of Thalassa, a documentary series on France 3 about the world's oceans.

جستارهای وابسته[ویرایش]

لیست فانوس‌های دریایی در فرانسه

منابع[ویرایش]

منابع عمومی[ویرایش]

" L'épopée des phares du Finistère " , La Revue > Anciens numéros > Numéros 51 à 100 >: Chasse-Marée. n ° ۵۳. مه 1991. (به فرانسوی)
" Gardiens de phares du Raz de Sein " , La Revue > Anciens numéros > Numéros 51 à 100 >: Chasse-Marée. n ° ۶۸. اوت 1992. (به فرانسوی)
پولوچ، ژان " Les phares de nos îles et leurs gardiens "، (ترجمه: فانوس دریایی جزایر ما و نگهبانان آنها) L'Écho des les. 30 اکتبر 1993. (به فرانسوی)
لسارد، آن " Le phare de La Vieille ". Bretagne.com. ژوئن 2005. (به فرانسوی)
" بخش دریایی سکوریت - Les Phares et Balises ". مسیر Départementale de l'Équipement (DDE) du Finistère (به فرانسوی)

منابع خاص[ویرایش]

↑ Guichard, Jean; Trethewey, Kenneth R. North Atlantic Lighthouses. Paris: Flammarion, 2002. شابک ‎۲−۰۸−۰۱۰۵۶۳−۹.
↑ Rowlett, Russ. "Lighthouses of Brittany: Southern Finistère". The Lighthouse Directory. University of North Carolina at Chapel Hill. Retrieved January 21, 2016.
↑ "DDEA du Finistère – Velleda بایگانی‌شده در ۲۰۱۱-۰۷-۲۰ توسط Wayback Machine". 27 March 2006. Direction départementale de l'Équipement et de l'Agriculture (DDEA). Accessed 31 December 2009. (به فرانسوی)
↑ "DDEA du Finistère – Blodwen بایگانی‌شده در ۲۰۱۱-۰۷-۲۰ توسط Wayback Machine". 27 March 2006. DDEA. Accessed 31 December 2009. (به فرانسوی)
↑ DDE29 – La Vieille بایگانی‌شده در ۳۰ مه ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine". 21 September 2005. DDE du Finistère. Accessed 30 December 2009. (به فرانسوی)

پیوند به بیرون[ویرایش]

تصاویر فانوس دریایی La Vieille (به فرانسوی)
Storm in the Raz de Sein ... 10 مارس ۲۰۰۸ نمایش پرده ای عکس
صفحه DDE La Vieille با برنامه‌ها / طرح‌های قابل بارگیری (PDFها؛ 1.4 MB. zip zip (به فرانسوی)
La plate and la vieille from the sea در یوتیوب
La Vieille Ministère de la Culture (به فرانسوی)

[cnote_i] An 8 November 1995 automation date is given in some sources, such as DDE du Finistère.^[۵]

[cnote_ii] Broadcast 5 September 2005 as part of a set of programmes on the lighthouses of France for the thirtieth anniversary celebrations of Thalassa, a documentary series on France 3 about the world's oceans.

[1] Guichard, Jean; Trethewey, Kenneth R. North Atlantic Lighthouses. Paris: Flammarion, 2002. شابک ‎۲−۰۸−۰۱۰۵۶۳−۹.

[2] Rowlett, Russ. "Lighthouses of Brittany: Southern Finistère". The Lighthouse Directory. University of North Carolina at Chapel Hill. Retrieved January 21, 2016.

[3] "DDEA du Finistère – Velleda بایگانی‌شده در ۲۰۱۱-۰۷-۲۰ توسط Wayback Machine". 27 March 2006. Direction départementale de l'Équipement et de l'Agriculture (DDEA). Accessed 31 December 2009. (به فرانسوی)

[4] "DDEA du Finistère – Blodwen بایگانی‌شده در ۲۰۱۱-۰۷-۲۰ توسط Wayback Machine". 27 March 2006. DDEA. Accessed 31 December 2009. (به فرانسوی)

[5] DDE29 – La Vieille بایگانی‌شده در ۳۰ مه ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine". 21 September 2005. DDE du Finistère. Accessed 30 December 2009. (به فرانسوی)

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]