لارا لوگان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
لارا لوگان
photograph
لوگان در ۲۰۱۳
زادهٔ۲۹ مارس ۱۹۷۱ ‏(۵۳ سال)
دوربان
ملیتآفریقای جنوبی
تحصیلاتمدرک بازرگانی ۱۹۹۲
محل تحصیلدانشگاه ناتال، دوربان
پیشهروزنامه‌نگار، از ۱۹۸۸
کارفرماسی‌بی‌اس نیوز خبرنگار ارشد امور خارجه (۲۰۰۶–۲۰۱۸)
همسر(ها)
  • جیسون سیمون (ا. ۱۹۹۸–۲۰۰۸)
  • جوزف بورکت (ا. ۲۰۰۸)
وبگاه

لارا لوگان (انگلیسی: Lara Logan؛ زادهٔ ۲۹ مارس ۱۹۷۱) روزنامه‌نگار، از ۱۹۸۸ و خبرنگار تلویزیونی و رادیو و خبرنگار جنگ اهل آفریقای جنوبی است.

لوگان فعالیت خبرنگاری خود را در دهه ۱۹۹۰ در آفریقای جنوبی با سازمان‌های خبری مختلف آغاز کرد. محبوبیت وی به خاطر گزارشی که در مورد حمله آمریکا به افغانستان در سال ۲۰۰۱ تهیه کرد افزایش یافت. وی در سال ۲۰۰۲ به عنوان خبرنگار سی‌بی‌اس نیوز استخدام شد و سرانجام خبرنگار ارشد امور خارجی سی‌بی‌اس شد.

در سال ۲۰۱۳، گزارشی که از لوگان در مورد حمله به بنغازی در ۲۰۱۲ منتشر شد اختلافات قابل توجهی را دامن زد که وی متعاقباً اشکال آن را پذیرفت و به بهانه رفتن به مرخصی مدتی غایب بود. لوگان در سال ۲۰۱۸ سی‌بی‌اس را ترک کرد. پس از عزیمت از سی‌بی‌اس، لوگان شروع به مطالبات گسترده‌ای در مورد انواع نظریه‌های توطئه در مورد موضوعاتی مانند ویروس ایدز یا خانواده روتشیلد نمود. در سال ۲۰۱۹به گروه پخش سینکلر، یک شرکت رسانه‌ای محافظه کار پیوست.[۱] در ژانویه سال ۲۰۲۰، او به فاکس‌نیشن، یک سرویس جریان اشتراک که توسط فاکس‌نیوز اداره می‌شود، پیوست.[۲] در مارس ۲۰۲۲، وی گفت که وی توسط شبکه فاکس‌نیوز «بیرون انداخته شده».

وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون جوایز گریسی و کلوپ ملی مطبوعات (ایالات متحده) شده‌است.[۳]

دوران جوانی[ویرایش]

لوگان در دوربان، آفریقای جنوبی متولد شد و دبیرستان را در کالج دخترانه دوربان گذراند.[۴] او در سال ۱۹۹۲ از دانشگاه ناتال در دوربان در رشته بازرگانی فارغ‌التحصیل شد.[۵] لوگان دیپلم زبان، فرهنگ و تاریخ فرانسه را در مؤسسه اتحاد فرانسه در پاریس اخذ کرد.[۶]

فعالیت حرفه‌ای[ویرایش]

لوگان در طول تحصیلات خود (۱۹۸۸–۱۹۸۹) به عنوان گزارشگر خبری برای ساندی تریبون در دوربان و سپس برای دیلی نیوز (۱۹۹۰–۱۹۹۲) در این شهر کار کرد. در سال ۱۹۹۲، او به تلویزیون رویترز در آفریقا پیوست، عمدتاً به عنوان تهیه‌کننده ارشد. پس از چهار سال، او به روزنامه‌نگاری آزاد راه پیدا کرد و به عنوان گزارشگر و ویراستار/تهیه‌کننده با ITN و Fox/SKY, CBS News, ABC News (در لندن)، NBC، و اتحادیه رادیو و تلویزیون اروپا مشغول به کار شد. او برای CNN کار کرد و در مورد حوادثی مانند بمب‌گذاری سفارت ایالات متحده در سال ۱۹۹۸ در نایروبی و تانزانیا، درگیری در ایرلند شمالی و جنگ کوزوو گزارش می‌داد.[۶]

لوگان در سال ۲۰۰۰ توسط GMTV تلویزیون بریکفست (در انگلستان) به عنوان خبرنگار استخدام شد. او همچنین با رادیو خبری CBS به عنوان خبرنگار آزاد کار می‌کرد. چند روز پس از حملات ۱۱ سپتامبر، او از یک کارمند سفارت روسیه در لندن خواست تا ویزا برای سفر به افغانستان به او بدهد. در نوامبر ۲۰۰۱، زمانی که در افغانستان برای GMTV کار می‌کرد، به ائتلاف شمال مورد حمایت آمریکا و انگلیس راه خود را گشود و با فرمانده آنها، ژنرال باباجان، در پایگاه هوایی بگرام مصاحبه کرد.[۷]

سی‌بی‌اس نیوز در سال ۲۰۰۲ به او یک موقعیت خبرنگاری تمام عیار را پیشنهاد داد. او بدینوسیله چهار سال بعدی را به تهیه گزارش از میدان جنگ، از جمله مناطق جنگی در افغانستان و عراق، که اغلب با نیروهای مسلح ایالات متحده تعبیه شده بود، گذراند. اما او همچنین با چهره‌های مشهور و کاشفانی مانند رابرت بالارد، کاشف لاشه کشتی RMS تایتانیک مصاحبه کرد. بسیاری از گزارش‌های او برای پخش در برنامه ۶۰ دقیقه ۲بود. او همچنین یکی از همکاران دائمی سی بی اس اخبار عصر، نمایش اولیه و با ملت روبرو شوید بود. در فوریه ۲۰۰۶، لوگان به عنوان «خبرنگار ارشد امور خارجی» برای اخبار سی‌بی‌اس ارتقاء پیدا کرد.[۸]

لوگان در اوت ۲۰۱۸ سی‌بی‌اس نیوز را ترک کرد.[۹][۱۰] سال بعد، او به‌طور موقت به گروه پخش سینکلیر پیوست و به عنوان خبرنگار در مرز ایالات متحده آمریکا و مکزیک گزارش می‌داد.[۲]

در اکتبر ۲۰۲۲، لوگان به دلیل آنچه که این شبکه به عنوان "اظهارات مذموم" توصیف کرد، از شبکه تلویزیونی راستگرای نیوزمکس کنار گذاشته شد و در مصاحبه‌ای گفت که "مرز باز [ایالات متحده آمریکا و مکزیک] "راه شیطان برای کنترل جهان است. از طریق کلیه افراد به خدمت گرفته نوکر و دستفروش… می‌دانید، کسانی که می‌خواهند ما سوسک و حشره آنها را بخوریم، حال آنکه آنها از خون بچه‌ها ارتزاق می‌کنند؟[۱۱][۱۲]

جوایز[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Farhi, Paul (10 April 2019). "Lara Logan, late of CBS, joins Sinclair Broadcasting to cover U.S. -Mexico border". The Washington Post. Retrieved 10 April 2019.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Battaglio, Stephen (January 6, 2020). "A combative Lara Logan plans a comeback on Fox News' streaming service. Can she succeed?". Los Angeles Times (به انگلیسی). Retrieved June 9, 2020.
  3. Pengelly, Martin (April 9, 2022). "Lara Logan, who compared Fauci to Mengele, says Fox News pushed her out". The Guardian (به انگلیسی). Retrieved April 9, 2022.
  4. "Lara Logan". CBS News. 2 December 2002.
  5. "Lara Logan". NNDb. Retrieved 20 June 2008.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ "Lara Logan". CBS News. 2 December 2002.
  7. Steinberg, Jacques (23 November 2005). "War Zone "It Girl" Has a Big Future at CBS News". The New York Times.
  8. Hagan, Joe (4 May 2014). "Benghazi and the Bombshell. Is Lara Logan too toxic to return to 60 Minutes?". New York.
  9. Steinberg, Brian (19 February 2019). "Lara Logan and CBS News Have Parted Ways". Variety (به انگلیسی). Retrieved 19 February 2019.
  10. "Back in the Spotlight, Lara Logan Wants to Keep Reporting: "I'm Not Done Yet"". The Hollywood Reporter (به انگلیسی). February 25, 2019. Retrieved March 3, 2019.
  11. Yang, Maya (October 21, 2022). "Newsmax bans Lara Logan after QAnon-tinged on-air tirade". The Guardian. Retrieved October 22, 2022.
  12. "What Lara Logan said to get booted from right-wing Newsmax". CNN and The Orange County Register. October 21, 2022. Retrieved October 22, 2022.
  13. "2004 Gracies Gala Winners". Alliance for Media in Women. 10 November 2016.
  14. "2006 OPC Award Winners". Overseas Press Club of America. May 1, 2007.
  15. "Award Winners". Radio and Television Correspondents' Association.
  16. Foster, Stella (17 October 2011). "Stella Foster recognized for journalism career". Chicago Sun-Times. Retrieved 8 November 2011.
  17. "CBS News' Lara Logan, al Jazeera's Dorothy Parvaz win John Aubuchon Press Freedom Award for 2011". The Sacramento Bee. Washington. PR Newswire. 22 July 2011. Retrieved 25 July 2011. The National Press Club has selected CBS News correspondent Lara Logan and al Jazeera's Dorothy Parvaz as winners of the John Aubuchon Press Freedom Award for 2011.

پیوند به بیرون[ویرایش]