قلب (اسلام)
| از سلسله مقالات دربارهٔ: |
| اسلام |
|---|
 |
قلب (انگلیسی: Heart)، فیلسوفان و عرفا این لفظ را به معنی لطیفه ربانی (دل)، به کار برده‌اند.
لطیفه ربانی[ویرایش]
این لطیفه ربانی، حقیقت انسان است و کار آن، ادراک حقایق عقلی، به طریق شهود و ثانوی به آن طریق قیاس و استدلال است.
نور قلب[ویرایش]
ادراک نفس مُدرِک در پرتو نور قلب است.
اصول و مبادی اولی[ویرایش]
شناخت اصول و مبادی اولی، فقط از طریق ادراک دل ممکن است، و عقل باید به ادراک دل رجوع کند و استدلال خود را بر آن متکی گرداند.[۱][۲]
منابع[ویرایش]
 | این یک مقالهٔ خرد اسلام است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
