قانون بارتولومه
طبق قانون بارتلمه زمانی که یک صامت دمشی واکدار هندواروپایی در مرز تکواژ با یک صامت بی واک ساکن می‌شوند، در زبان ایرانی باستان (ایرانی مادر) هر دو صامت واکدار می‌شوند و دمش خود را از دست می‌دهند. در واقع در صورت هم نشینی دو صامت واکدار هندو ایرانی دمش اولی در هندی به دومی جذب می‌شود و در ایرانی حذف می‌شود.[۱]
- ↑ بدرالزمان قریب. 1384. تأثیر قانون بارتلمه بر ساختار فعلهای زبان فارسی. ویژه نامه نامه فرهنگستان - زبان های ایرانی 1.