پرش به محتوا

فرمان‌پذیری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فرمان‌پذیری یا هندلینگ (به انگلیسی: Automobile handling) یک خودرو که بیانگر رفتار دینامیکی آن در حرکت بر روی مسیرهای منحنی و گذر از پیچ‌ها است، متأثر از ویژگی‌های هندسی و عملکردی سازوکارهای گوناگون بکاررفته در خودرو نظیر سیستم‌های تعلیق، ترمز و فرمان است. بر این اساس، در طراحی هر یک از سیستم‌های یادشده باید تأثیر ویژگی‌های آن سیستم در فرمان‌پذیری خودرو به عنوان یکی از معیارهای مهم در نظر گرفته شود.[۱]

فرمان‌پذیری مستقیماً با پایداری (stability) و ناپایداری خودرو در ارتباط است.

فاکتورهای کلیدی در فرمان‌پذیری عبارت اند از توزیع جرم (مرکز جرم و ارتفاع آن)، سیستم تعلیق، چرخ‌ها و تایرهای خودرو و …

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Automobile handling». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۰.
  • Gillespie, Thomas D. (1992). Fundamentals of vehicle dynamics (2nd printing. ed.). Warrendale, PA: Society of Automotive Engineers. ISBN 978-1-56091-199-9. Mathematically oriented derivation of standard vehicle dynamics equations, and definitions of standard terms.