شتوی‌جات

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شَتَوی‌جات (به فارسی: میوه‌های زمستانی) در اصطلاح به‌معنی غله یعنی گندم و جو به‌کار می‌رود؛ مقابل صیفی و صیفی‌جات که بر تره‌بار گفته می‌شود.[۱] در زبان عربی، واژهٔ شَتَوی به‌معنی زمستانی است (در مقابل صیفی که منسوب به تابستان است).

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. علی‌اکبر دهخدا و دیگران، «شتوی» در لغت‌نامهٔ دهخدا (بازیابی‌شده در ٢١ مرداد ١٣٩٣).