سیمون بارصبع

سیمون بارصبع اسقف جامعه مسیحیان ایران مستقر در تیسفون در زمان شاپور دوم ساسانی بود. نامه‌ای از شاپور دوم به امرای نواحی غربی ایران، مبین بی‌اعتمادی وی نسبت مسیحیان آن نواحی و یقین وی بر مناسبات مسیحیان با روم است. وی در این نامه دستگیری سیمون بارصبع رئیس کلیسای مسیحیان ایران و دریافت خراج مسیحیان از او تأکید می‌کند و یادآور می‌شود، «در حالی که او درگیر جنگ با روم است، مسیحیان در ناز و نعمت به سر می‌برند و دوستدار دشمن ما قیصرند.» با فرمان شاپور دوم باید مالیاتی مضاعف از مسیحیان گرفته می‌شد و مطالبه مالیات از مسیحیان بر عهده سیمون بارصبع گذاشته شد چون سیمون از انجام فرمان خودداری کرد دستگیر و در سال ۳۴۴ میلادی اعدام شد.